Islak bir türkü döküyordu gökyüzü titrek gaz lambasının altında ders çalışırken küçük oğlan çocuğu. Dalgaların altından batık gemiler dermiş bir ihtiyar sürekli çocuğun başında konuşuyordu.
- Çalış oğlum, büyüyeceksin, doktor olacaksın, mühendis olacaksın. Adam olacaksın ki babanın kemikleri sızlamasın yattığı yerde. Annen de var ama o cahildir bilmez kıymetini okumanın, seni ben okutacağım.

Çocuk ders mi yapsın, dedesine laf mı yetiştirsin bilmiyordu. Yaşlıydı, onu üzmek istemiyordu ama her gece devam ediyordu yaşlı adamın sözleri. Sabrın sınırları terörist öfkelerce delindiği zaman çocuk dayanamıyor biraz bağırarak söyleniyordu.
- E, dede bi yat artık!

Günler haftalar aylar hep böyle geçmişti. Çocuk büyümüş, mühendis olmuştu. Dedesinin istediği değildi ama yine de geleceğe bırakacak eseri olacaktı. Bilgisayar üstüne eğitim görmüş, keskin zekâsı ve azmi sayesinde başarılı olmuştu. Kendisi adına ve gönül verdiği edebiyat için kalıcı bir site kurmaya karar vermişti. Uzun çalışmalardan sonra kurmuştu da. Çevresine danışıp isim aramaya başladı. Herkesin bir fikri vardı ama onu tatmin etmiyordu bir türlü. Birisi “ Edebiyat sitesi” olsun demişti, zaten içeriği oydu, isim olamazdı. Annesi “Çizgili Defter” demişti, onu da yeterli görmedi. Aslında fikir danışsa bile yine kendi bildiğini yapacaktı, kendisi de bunun farkındaydı. Onlarca teklifin sonunda bir gece rüyasında dedesini gördü. Torununa kızıyordu:
- Ben sana bina yapman için mühendis ol demiştim sen gittin hiç anlamadığım bir şey oldun!
- E, dede bi yat artık yerinde, öldün gittin hala bana karışıyorsun isim düşünüyorum.
Aklına rüyasında söylediği bu söz takıldı, yıllardır duymuyordu, unutmuştu belli ki. Buldum! Dedi. Sitemin ismi E-dede-bi-yat defteri.com olsun. Hem dedemi anmış olurum her girdiğimde, hem de annemi kırmamış olurum. Defter illaki çizgili olacak değil ya, her türlüsü var. Rahat durmayan üyelerin üstünü çizerim çizgili defter olur dedi.

Aniden aklına gelen bu fikir çok hoşuna gitmişti. Kendi rumuzunu da Aniden taktı o sebepten.

Duygu değirmenlerinde kelime öğütenler gelmeye başlamıştı artık. Ustalar örnek olmuş yeni yazanlara gün geçtikçe sitenin de kalitesi artmaya ve üye sayısı çoğalmaya başlamış. Çok değerli üyeler olduğu kadar yaramazlık yapan çocuk ruhlular da vardı. Aniden onların üstünü çizmeyle tüketememiş. 10 yıllık defterin sanırım 5 yılı çizgili defter olmuş. Attığı her çizgide annesini hatırlıyor şimdi bir zamanların ideal çocuğu.

Dünün bugünle öpüştüğü zaman öğütülen duygular kalburdan geçerek dökülmeye başlıyor. Aslında kalburun delikleri büyük ince elek gerekli ama zamanla o da olur belki.