İster karmaşık beliren duygu olsun; ister algıda seçicilikle beliren durulmalar olsunlar; bu tür etkiler kişilerde ortak etki olmakla kişiler arası ortaklayım olurlar. Kişiler bu ortak tınışım ile iletime ve senkronluma olurlar.

Bu iletime ve senkronluması yapılan mananın korunması işi de totem simgeyle "atılı" kılındı. Kişiler anlamın toteme atılı kılınmasıyla mana edilen bu anlamları; yani kişiler anlamla, totemi bir arada eşleştirdiler.

Yağmurun kendisi, hem çevresel alan etkili bir oluşmadır. Hem de yağan yağmurun kendisi çevresi içinde bir alan etkisini ortaya koymaktadır. Yani alan etkisi olmanın kendisi de bir alan etkisi ortaya koyuyordu.

Yani bir çevredeki alan etkisinin eseri olan yağmur, şimşek, gündüz oluş, karanlık türü her bir parçalı durumların kendi alan etkileri de etkiledikleri kişilerin ve çevrenin de ruh halini oluşurlar. Bu etki, tepki eşleşmeli ruh halleri de kişinin bencilliğini güden, her bir anı duygularının yerine geçerler.

Ruh halleri kişinin bencilliğine bağlıdır. Kişinin bencilliğine bağlı olan şey; sanki dıştaki nesne olan şeyin kendisidir. Ruh hali o şeyin kendisi olmadığı halde o şeyin kendisi gibi fiziki kimyasal etkili bir alan etkisi ile kişinin bu duygularını artırıp, azaltırlar. Bencillik oluşmadan, ruh haliniz oluşamaz. Ruh haliniz belirmeden de, bencilliğiniz dışa açılamaz.

İşte kişinin bencillik güdenli duygularını harekete geçiren ruh halleri; sosyal alan içinde bir simgeyle (totem ile) yoğun etki kılınır bir mana ile eşletilmeydi. Bu eşlem ilik ve eşlem siler; kişiye totemdi ve totem etkisi olan bir ruh haliydiler.

Totemin bir şeyi, bir şeyin yerine koyan eşletme sembolizmi olması demek; totemi mana anlayışlı belirimlerin giderekten totemi mana anlayışlı inşa aşmanın, özü olmak demektiler.

Totemi simge; grubunun içinde totem atalarını, geçmişlerini ve grubun şimdisi ile birlikte bir tasavvur olmakla hepsi kişi bencilliği olan düşünmelerini mana ediyordular.

Bu tarz simgesel mana edilme tarzı totem alan içinde totemi simge. İttifakı alan içinde ilahi simge oluyordular. Kişilerin toplam bencilliği grup (totem) bencilliği; grupların toplam bencilliği de ilahi bencillik olur. Mamon mülk sahibi bencilliğiydi.

Toplam bencilliğin belirebilmesi de ittifaktaki gruplara göre düzen ve senkron kılınmakla oluyordu. Bir grubun ilkin yalın grupla olan totem aitlikleri vardı. Totem aitti gruplar ittifak içinde “totem atadan” olmalarının, totemi sosyal kimlikleri yanında bir de gruplar arası ilahı vardı.

Totemler sentez olucu ilah kimliğini taşıyamaz oldukları için grup düzlemlerine göre totemler yedek ve yardımcı ilahlardı. Bu nedenle ilahi düzenle ilah, dıştan ikinci kez gruplar arası sosyal bağcı bencil oluşun simgesiydi.

Totemi ruh, bir grubun kendi yaşamlarını, kendi tutum ve düşünmelerini kendi totemi, üzerinde sembol kılmalı eşletim yapmanın özümlemeleriydi. Grup varsa totem alan da vardı.

Totem alan da, ancak grup üzerinde var olabiliyordu. Grup ve totem alan ikisi birlikte ete kemiğe bürünüyorlardı. Etki genel ve evrenseldi. Genel etkiyi, özel totemi alan kılan da gruptu. Grubun bencil amaç birliği olan şey de, grubun mana düşüncesiydi.

Grup, somut ilişkiler davranışıydı. Totem bu somut ilişkilerin soyut mana simgesiydi. Totemi mana simgesi ittifak içinde grupların birbirine göre tanınmışlığı olmakla, ilahi simgeydi. Totem alan, ittifak içinde grup gibi parçalı bir alan etkisiydi. Grup sürü sosyal yaşamından çevrimli olabilen bir parçaydı.

Totemi alan, genel çevre etkisi içinde yalıtılışla, sosyal alan içinde çevrim eşen bir parçadır. Nasıl grubun bir ruhu varsa, grup kişileri bu ruhu, totem alanın ruhuyla giriştirir. Kişiler; parçalı kendi bencil ruhlarını, sosyal grup ruhu kıldılar.

Yani grup ruhu “kişilerdi bencil ruh” girişmesidirler. Grup içindeki bu çoklu grup ruhları totem ruhla ilişkilenip; grup ruhunu tekil ve yalın bir ruh kıldılar. Grup ruhu ile totemi ruhun ikisi birlikte bir tek ruh oluşu ortaya koyarlar.

Evren özel şartları içinde, her şeyi olası kılan; her şeyi süreç kılmakla özel bağıntılı kılan, genel bir ruhtur. Yani evren de evrensel bir ruhtur.

Totem alanlı ruh ve kişi ruhu, evrensel ruhtan ötürü olası olmaktadırlar. Ama totemi alanlı ve kişi alanlı özel bağıntılı parça ruhlar, bütünün kendisi değildirler. Bunlar özel bağıntı ile yansıyan, kısmi bir bütün sel ruhturlar.

Nasıl totemi alan, çevreden yalıtılmış parça ve tanımlı bir sosyal ruh olmakla çevrenin tamamı değilse; totemi alanlı kişi ruhu da; dünya ruhu da; evrensel olan ruhun tümdeşeni, değildirler.

Genel bağıntı içinde bir şey her şeydir. Maddedir, manadır, harekettir, zamandır, mekândır, hacimdir, boyutlardır vs. olur. Özel bağıntı içinde ise bir şey çok az şeydir. Sınırlıdır, tanımlıdır. Kesikli ve parçalıdır. Genelliğin kısıtlı özel hal ile işlevle belirme şeklidirler.