Farkında Değiliz!

İnsanın kaliteli yaşam standartlarını etkileyen bir takım etkenler vardır.
Mevki, makam, şöhret, para, bunlardan sadece bir kaçıdır.
O nispette saygı, hürmet görüyorlar.
Ona göre gördüğü saygı ve hürmet artıyor ya da azalıyor.
Günü gelip, para bitince, mevki, makam sona erince; ne standartlar kalıyor ortada, ne de saygı ve hürmet.
Mevki, makamdan olan nice insanlar görürüz ki, bu sebepten dolayı, depresyona girmiş, kabuğuna çekilmiştir, yok olmuş, unutulmuşlardır, sırf bu yüzden hayatına son verenler bile olmuştur.

Herkesin gittiği tek yer orası,
Kim diyebilir ki, ora neresi,
Basit görülüyor, dört taş arası,
İnanç, iman varsa, cennet sırası.

O nefes ölümü, bir gün tadacak,
Nefis, heva, heves, orda kalacak,
Ceza ve mükâfat, elbet alacak,
İnanç, iman varsa, cennet orası.

Yıllar sonra, bir gün kapım çalar,
Açmaya korkuyorum!
Ya gelen sen değilsen.
Vah halime!!

Çocukluğunda yamalı pantolon, lastik ayakkabı, yerli malını Sümerbank’tan almayan var mıydı acaba?
Şimdilerde yabancı malı sözde marka diye almayan var mı?
Öyle ki yabancı malı almayana, kullanmayana ayıplamalara, görgüsüzlük, yaparak övünmeler, şimdi revaçta.
Güya zenginleşiyoruz, ama aslında fakirleşiyoruz da farkında değiliz.

Kim demiş sensizlik zor diye.
Hiç bile zor değil.
Çayım, cigaram ve hayalin olduktan sonra...
Gerisi fasi fiso!

Bir, iki, üç şeker atıyorum yetmiyor,
Karıştırılan çay mıdır, yoksa ben miyim?
Bilemedim gitti!

Bir senden çektim.
Bir de sensiz içilen çaydan!
Galiba orantısız güç mü var, ne!

Kerim BAYDAK
[email protected]