Biraz içsel bakalım olaylara farklı pencerelerden .



Hatırlıyorum da çok küçüktüm, annem babamdan tarafinda şiddet görüyordu,
Zaten belli bir yaşa gelene kadar bu hep böyleydi.Annemin moraran gözlerinde o anlam veremediğim sevgi vardı, küçücük olmama rağmen anlamakta güçlük çekiyordum,kendisine kötü davranan, şiddet kullanan bir adam nasıl sevilir di.
Üstelik bu şiddet sadece bedensel değildi psikolojik baskının getirisindeki bir şiddet, elinde neyi var neyi yoksa kaybetmekle tehdit etmeler, olur olmadık durumlar da huzursuzluk çıkarmalar, Babamın bunu neden yaptığını anlamak istemiyordum, sevgiye şefkate, güvene bağlılığa en ihtiyaç duyduğum zamanda neden anlamaya çalışıyım ki,
Ama annemin o halleri hayatımın tümüne yer ediyordu, hangi çocuk böyle bir manzara karşında mutlu olur? Sadece bende değildim üstelik 3 tane kardeşimin tanık olduğu bu şiddet hayatımızın her yerine hüküm edecekti
Bunlardan hiç mi haberi yoktu babamın, uyguladığı şiddete binbir türlü bahaneler bulsa da benim için yeterlimiydi?
Engel olmuyordu ki acı çekmeme, oysa hayatta en güvendiğim sığınağım ilk aşkım babam olacaktı, kanatlarının altında korunacaktım,
Annemi hakir gören, şiddet gösteren adam bana nasıl sahip çıkacaktı ki,
Bütün bir çocukluğumun içinde kötü hatıralardan başka ne verebildi.


Babam için kadın yatakta avrat, mutfakta hizmetçi çocuklarına bakıcı,
Peki ya benim kardeşlerimin kalbine ektiği şiddet tohumları ne olacaktı, güvensiz hayattan sürekli kötülük göreceğine inanan evlatlar yetiştirmek gurur madalyası mı?
Benim gibi nice kızlar vardı iki göz odanın içinde şiddete tanık olan yada yaşayan ayaklarının üzerine basmaya korkan gelecekten beklentisi umudu olmayan
Her türlü hakkı baba tarafından elinden alınan,
KADIN OLMAK neydi peki! Çocuk doğursun kırsın dizini otursun, saçını süpürge edip, koca gönlü yapsın bu mu? Dayaktan gözü patlasın sesini çıkarmasın el değil ya yapan kocası, babası abisi.

Adalet denen oluş kadınlara değmeyecek şiddet uygulayanların arkasında duracak, çocukluğundan kalan parçalarla yaşamaya çalışacak yada yaşamadan kucağına bebek alacak.


Yada benim gibi Anne kaderini yaşayacak birebir aynı eş dayak şiddet sonrasında psikolojik şiddet çocuk ayrılıkları,
Kim kimler dur diyecek yürek çığlıklarını


Ben görmedim şiddetten, tecavüzden psikolojik baskıdan mağdur olan erkek siz gördünüz mü?
Anlıyorum ki bin erkek sıraya dizelse bir KADIN OLAMAZ. .


[AYŞEGÜL KAHRAMAN ]