……………Haydi söyle şarkısı çalıyor uzaktan bir yerlerden geliyor sesi bir an durdum kendimi dinledim dilim şarkı söylemeyi de biliyormuş. Şaşırdım !oysa hayatından bezmiş bir hayatla küçücük bir oda da devam ediyordum yoluma. Ama geniş hayallerle gülenle gülüyordum ağlayanla gerçek göz yaşı döküyordum.Ölen bir sefer ben bin sefer ölüyordum etrafımı konuşanları yazanları çizenleri gördükçe okudukça .
……………. Bir ara hiç sevmediğim televizyonu açtığımda bir bakanın bende şehit olmak istiyorum diye bağırdığını duydukça kendimden şüphe etmeye başladım ben neyim diye .
…………..Gözlerimi oyasım kulaklarımı sağır edesim geldi,ama olmadı onlar benden daha iyi gören daha iyi işiten varlıklardı.Sevgiyi ise daha iyi hissedenlerdi görmedikleri duymadıkları halde
…………. .Durun durun kafam karıştı beynim değil,çünkü o hala çalışıyor düşünüyor yazıyor.Bu dünyaya ait olmadan.
………….matematik gibiyim sıfır artı sıfır eşittir sıfır desem de önüne bir koyup maddiyatı seçecekler nefsini Allaha haval edenler .Suçlu yine ben olacağım her şeyi kendim yaptığım için.ben yukarıya bakarken onlar yere eğilip arkalarıyla görecekler her şeyi. Ayağa kalkınca da kılıç ve cellat olacaklar merhamete ve vicdana: unutarak döndükleri yeri saniyeler sonra.
………… Uzun uzun derin derin düşünmeyi kendime bırakıyorum yutkunduğum düşüncelerin vücudumu kanser gibi saracağını bilerek.
………….Ölü gibi yaşayarak diri gibi düşünmeyi seviyorum diri yaşayıp ölü gibi düşünenleri gördükçe de çok üzülüyorum ve bir kanser daha yüklüyorum benliğime benliğimi yok etmek için.
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA