Daha 13 yaşında iken “Dünya Öğretmeni “sıfatını alan ve bunu da hak eden J.Krishnamurti’yi (Krişnamurti) okudunuz mu bilemem.
Onlarca kitap ve derlemeleri var.
Ben epey zamandır “Birey ve Toplum “ ile “Eğitim ve Yaşamın Anlamı “adlı iki kitabını okumaktayım.Daha doğrusu roman gibi değil de altını çizerek,bir ansiklopedik zenginlikte başvurmaktayım.
Okudukça sarıyor insanı çekiyor konunun içine.Hem de ta “göbeğine” dercesine.
Beni en çok “Öğretmekten çok paylaşmayı ilke edinmesi” etkiledi.
Bu “anlayışın “üzerinde durdum çoğu kez.
Öğretmede,bir tür tek taraflı etkileşim vardır ama paylaşmak öyle mi?
Paylaşılan “şeyler” birlikte etkileşimde bulunmayı hayata geçirir.Dinleyiciler pasif alıcı olmaktan ziyade katılımcı olurlar.Bu da sohbete esas konuyu çok daha cazip kılar…Ki sonuçları da o zaman kalıcı olabilir.
Ayrıca dinleyicilerin katılmaları hem aktaran,hem alıcı olan arasında bir iletişim kurarken,dinleyicilerin kendi arasında da bir etkileşim söz konusudur.
Bu da o anki ortamı “eğlenceli “kılar kanımca.
Öğretmekten çok,paylaşmayı ilke edinen ve aramızdan 91 yaşında,1986 yılında ayrılan J.Krishnamurti’yi okuyunuz derim.
Hemen şimdi değil tabi ki.
Hayat geminiz hangi yaşta olursa olsun,o limana uğrarsa çok şey bulacaktır demek isterim / istiyorum.
Kaldı ki burada yapılan /yaptığımız tam da bu denebilir.