(Biliyorum,başlık size biraz mizahi gelebilir ancak aşağıda anlatacağım gibi hepsi de gerçektir.Bu konu nereden mi aklıma geldi?
Akşam haberlerinde MEB’lığının öğretmenlerin rotasyonuyla ilgili haberleri duydum da 30 yıl önceki manzara gözümün önüne geliverdi.
Türkiye,artık merkezde yönetilmesi çok zor olan bir ülke konumundadır.18 milyon öğrenciyi,bir milyonu geçkin öğretmeni,merkezden atamak yerine farklı metot ve arayışlar konuşulmalı...
Yani biraz adem-i merkeziyetçi yapı tartışılmalı ve burada yerel derebeyler ortaya çıkabilir "tehlikesine de" merkez-taşra dengesinin kurulması konusuna kafa yorularak bakılmalı bence.
Ve belki de dünyanın çoğu ülkesinde olduğu gibi "sözleşmeli öğretmen "uygulamasının da konuşulması gerekir.
Kısaca bu kadar kalabalıklaşan sayıyı bir merkezden yönetmek zor hem de çok zor.Kesinlikle her uygulama yeni "problemler" doğuracaktır.
Kaldı ki ben "rotasyonun" ne olduğunu iyi bilirim.33 yıllık meslek hayatımda 12 il değiştirdim de,yuvarlanan taş misali baktım kendi halime...)
1988-89 ’lı yıllara dair gözlem,kanaat ve düşüncelerim:
Bölgeler arasındaki farklılığın oldukça fazla olduğu ülkemizde,kamu hizmetinin dengeli dağıtımı için "rotasyon" bir çıkış yolu olarak düşünülmüştü Milli Eğitimde.
Mülki amirler,adliye personeli ve askerlerde sağlıklı işleyen bu yolun,öğretmen-müfettişler arasında iyi işlediğini kimse söyleyemezdi.
Bir gün yolum Yozgat’ın Osmanpaşa Beldesine düşmüştü.
Okulun tam karşısında -Şimdi var mı bilmiyorum- gözüm bir bakkal dükkanına takıldı:
Rotasyon Bakkalı.
Adı ilgimi çekti,bu adın altında ne var acaba diye merak ediyordum:Doğudan yeni gelen öğretmenin,tayini "rotasyonla"4.Hizmet Bölgesine çıkmıştı.5.Hizmet Bölgesinden gelip,yine aynı özellikteki bir bölgeye gitmek zoruna gitmişti.
Karar verecekti:Ya gidecek ya da istifa edecekti!
Kolay yolu seçip,istifa etti.Sonra gitti kasabanın orta yerine ve okulun tam karşısına,çok savunduğu görüşe uygun olarak ad verdiği bir bakkal dükkanı açıverdi:
Rotasyon Bakkalı.