Hey sen!Evet aşık olan.Neden bu kadar üzgünsün,aşık olduğun için mi?Bitmez mi sanıyorsun?Her fırtanın sonunda Güneş açmaz mı?Her ağlayan sonradan gülmez mi?Sen de gülersin elbet.Bu kadar ağladığına değer mi?Gözyaşlarının teki onun umrunda mı sanıyorsun?Böyle biri için can çekişmeye değer mi?O güzel gözlerine yazık değil mi?Sen onu değil,o seni kaybetti.Bunu düşünmek dururken neden yalnızlığına yanıyorsun?Onun etrafında çok insan var diye iyi biri mi sandın?Ucuz malın alıcısı çoktur,hiç duymadın mı?Sana aklında boncuk kadar yer ayırmayan insana kafa patlatman adil mi?Hadi sil artık yanaklarına süzülen inci tanelerini.Sen gülmeden,gemin güneşi görür mü?Güvertedekilere haksızlık değil mi?Sevenler dururken sevmeyenin yasını tutman doğru mu sence?Bak güneş bulutların ardında çırpınıyor.Artık gülümse de dostların kazansın.Düşmanların gitsin bırak,neden dert ediyorsun ki?
Bak işte gülümsemek bu kadar kolay.Farkettin mi,gemin fırtınadan önce kir içindeydi.Rüzgar sayesinde güvertedeki pisliklerden arındınız.Biraz sarsıldınız ama buna değdi gördün mü?Sevenlerin bütün bu rüzgara,yağmura rağmen geminde.Senin gemiyi fırtınadan çıkarışını Kutlamak için hazırlar.Bırak gitsin.Sen artık seni isteyeni gör.Geçmişe takılma,GELECEĞİNE GÜLÜMSE...