Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde... Tuğba ile İbrahim aldıkları bir haberle tekrardan yola çıkmışlar. Mutlu Hayvanlar Diyarına vardıklarında herkesin yüzünde bir tedirginlik varmış. Tuğba ile İbrahim’i gördüklerine sevinmişler. Ormanın kralı aslan her şeyi bir bir anlatmış. Tek gözlü dev hayvanları birer birer kaçırıyor ve kızgın yağda kızartıp yiyormuş. Öyle ki kimse o devle mücadele edemiyormuş. Hayvanlar ne yapacağını bilmediği için Tuğba ile İbrahim’i çağırmışlar. Hepsi birlikte düşünmeye başlamışlar. Üç beş farklı çözüm bulmuşlar. Hepsi de birbirinden güzelmiş. Tuğba ile İbrahim herkes evlerine dağılsın yarın sabah erkenden meydanda buluşacağız demiş.



Gece geçmek bilmiyor, sabah da gelmek bilmiyormuş. Tuğba ile İbrahim gün boyu uyumamış, gece boyunca da planlar üzerine çalışmışlar. Sabah olduğunda hayvanlar birer ikişer meydanda toplanmaya başlamışlar. Tuğba ile İbrahim herkesin toplandığından emin olduktan sonra planları anlatmış. Herkese bir görev verilmiş. Kediler tek gözlü devin yılanlarıyla savaşacakmış. Aslan da hayvanların başında durup mücadeleyi yönlendirecekmiş. Diğerleri de bu diyarı koruyacakmış.



Güneş sıcaklığını hissettirdiği an tek gözlü dev çok susamış. Öyle ki güneş tüm suyu kurutmuş. Bir tek Mutlu Hayvanlar Diyarında sular kurumamış. Herkes gizlenmiş devin bu diyara geleceğinden haberdarmış. Tek gözlü devin ayak sesleri dağı taşı yerinden oynatıyormuş. Hayvanlar buldukları bir ağaca tutunarak kendilerini koruyorlarmış. Tuğba ile İbrahim’in söylemesiyle hayvanlar suyu kesmiş tek gözlü dev susuzluktan yere yığılmış. Hayvanlar onu yerde görünce gizlendikleri yerden çıkmışlar. Tek gözlü dev hayvanları görünce onlara saldırmak istemiş. Gücü yetmeyince tekrardan yere yığılmış. Su getirin diye bağırıyormuş. Sesi uzaya kadar gidiyormuş. Tuğba ile İbrahim hayvanlara siz geride durun biz konuşuruz demişler. Tek gözlü dev onları görünce çok şaşırmış. Tek gözlü dev insanların hayvanlara zulmettiğini biliyormuş. Tuğba ile İbrahim’den yardım istemiş. Onlarda yardım etmeyince iyice kızmış. Öyle ki yerdeyken birden ayağa kalkmak istemiş. Ama takati yokmuş. Mecburen anlaşma yoluna gitmiş.



Tuğba ile İbrahim tek gözlü devdeki yumuşamayı görünce sevinmiş ve şartlarını bir bir sıralamışlar. ‘’ Hayvanlara zarar vermeyeceksin, kimseyi korkutmayacaksın, herkesle kardeşçe yaşayacaksın’’ şartlar bunlarmış. Tek gözlü devin işine gelmese de kabul etmiş gibi yapmış. Hayvanlar su vanasını açmış dev de susuzluğunu gidermiş. Tekrar saldırıya geçecekken adamlarının hepsinin elini kolunu bağlı görünce saldırıdan vazgeçmiş. Tuğba ile İbrahim de ona sen git biz adamlarını sana yollarız demiş. Tek gözlü dev de gitmiş. Hayvanlar da tek gözlü devin adamlarının elini kolunu çözmüş ve onları diyardan uzaklaştırmışlar. Hayvanlar bir kez daha Tuğba ile İbrahim’e teşekkür etmişler. Tuğba ile İbrahim de onlarla vedalaşıp kendi evlerine dönmüşler…



Onlar ermiş muradına bizlerde çıkalım kerevetine…

Devam Edecek...