0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
501
Okunma
Düşe kalka yürümeyi öğrendik.
Hata yapa yapa da konuşmayı.
Tecrübe ettik kısaca.
Sonra büyüdük.
Büyüdükçe tecrübe sahibi olmamız da arttı.
Başkalarının tecrübelerini / hayatlarını merak ettik.
Otobiyografiler okuduk.
Başkalarının hayatlarından kendi hayatımıza "katkılar" koyduk.Zamanla onları özümsemeye de çalıştık,gücümüz oranında da "aldık" diğer hayatlardan.
Fiziki yaşımız artmadı ama duygusal dünyamız çoğaldı,gitti.
Bu konuda güzel bir söz de şöyle der Paul Valery’den.
-Özümsemek koşuluyla başkalarından beslenmek kadar özgün hiçbir şey yoktur.Aslanı aslan yapan özümsediği koyun etidir.
Bayram tatlılarının da özümsenmesi dileğimle.
