"Cebimde bir misket kadardın ,
Oynadım, kırıldın "de !

Çekilip bir kenara görünmezliğimde saklanmak istiyorken,saklamak istiyorken içerleyişimi sen oluyorsun önümü kesen.

Gitme der gibi bakma.Kalmak için gelmiştim oysa ki.Ne oldu elalarına ?

Boşver be sevgili.Ben kaç yenilgiyi örtbas etmedim ki yüreğimde.Kaç gözün aldatmışlığını gördüm de görmedim dedim.Kaç çatışmanın ortasında direnmedim.Oysa cephanesiz yakalandım gözlerine.Sen hiç bilmedin...

Vur hadi ! Elasına kurşuni bakışlar yükle.Ağır yaralasın sessizliğin.Olanaksız hayallerim kan kaybetsin.

Zaten yetimdim sevgili, ben zaten yetimdim.Ki bu yaralarıma nikotin basmayı çoktan öğrendim.Ama sakın ola ellerinde gül kırmızısıyla gelme! Arada umarsız bir selam belki...

Kaç gece ay kırıldı dizlerimde,

Yüzümde bakır sarısı tutuklu kaldı.

Kaç sürgüne kesildi biletim...

Kaç vurgunda nefessiz kaldım.

Buzlu cam gibi ufalandı hayaller,

İmkansızdı...

Oysa bilmiyor muydu sanıyorsun bu canım, cebinde bir misket kadar olduğunu ve oyununda son koz olarak kullanılacak olduğunu.

Yetimdim sevgili...Alışkındı içimin yıkılmaz dediğim kaleleri.Harabelerde harcadığın zamana yandığını biliyorum.

Şimdi enkazıma yapmacık hazan sarısı giyinip bakma.Zaten yetimdim sevgili !Öksüzlüğü de öğrenirim.Gidiyorum...Ben, isteyerek , bilerek, yavaş yavaş ölüyorum.Gitme der gibi bakma şimdi...Ben, aradan çekiliyorum.

ÖZLEM PALA