Bir varmış bir yokmuş...

İnsanoğlu bir gün arkadaşlık ve dostluk kavramıyla tanışmış, insanoğlu arkadaş ve dost kavramının ne işe yaradığını, insan hayatında gerek olup olmadığını henüz bunun ne anlama geldiğini bilmediklerini fark etmişler.

İnsanoğlu kendini geliştirmek için, daima bazı olguları hayatlarına, yaşamlarına dâhil edip gelişme isteklerini uygulamaya başlamışlar, önce arkadaş nedir?

Düşünmeye başlamışlar.

Kendi aralarında yaşadıklarını incelemeye başlamışlar kimi insanlar bir başka insanla çok zaman geçiyor, onunla konuştuklarını başka insanoğluna anlatmıyor, ne zaman birinin sıkıntısı olsa diğeri onun yardımına koşuyorlarmış...

Bu görüntüyü diğer insanoğlu pek anlayamamış neden böyle yapıyor bunu kavramakta çok zorluk çekiyorlarmış.

Kavramakta zorluk çeken insanoğlu paylaşımı yardımlaşmayı bilmeden sadece gün geçirmek menfaatlerini karşılamak için bir araya gelen insanoğulları hiçbir zaman uzun süren birliktelik yaşılamadıkları için sık sık yalnızlıktan şikâyet eder olmuşlar.

Düşünmeye tekrar başlamışlar nerde yanlış yaptık diye...

O çok iyi anlaşan arkadaşlar, arkadaşlıklarını ilerletme çabasıyla birçok şey paylaşırken, gün gelmiş arkadaş anlamından farklı başka bir kavramı hissetmişler ve merak etmişler bu kadar paylaştıklarından sonra bu yeni kavrama ihtiyaç varmıydı acaba?

Düşünmeye başladılar.

Arkadaş olarak paylaşıma, yeni duygular eklenmeye başlanmış, öyle yoğun duygu oluşmuş artık hayatlarının içinde yer almaya başlamışlar...

Daima birbirlerini arar sorar bir halde ve tüm ailenin fertleriyle bile ilgilenmeye başlamışlar karşılıklı, görmedikleri zaman endişe ve korkuya kapılıp bir an evvel arkadaşına nasıl ulaşacağının telaşını tanımaya başlamışlar...

İnsanların hayatlarının içine yeni bir kavram daha girmiş bunun adına da DOST demişler...

İnsanoğlu zamanla çok geliştirmiş kendini arkadaşlık, dostluk kavramlarına ne kadar katkı yaptıklarını, ne kadar geliştirdiklerini bu güne bakıp bir daha üzerinde düşünülmelimi?

Evet,hepimizin aradığı huzur!

Etrafına huzur saçan, gözlerinin içi gülen insanlar, olsun istiyoruz yanı başımızda, hani şu eskilerin tabiriyle, öyle arkadaşlar dostlar arıyoruz ki, ömrümüze ömür katsın!

Onları yalnız bu dünyada değil, öbür dünyada da isteyelim, yani ahretliğimiz olsun…

Bir gün bunalırsan, sıkıntını paylaşmak istersen

BENİ ARA

İki elim kanda olsa gelirim, sıkıntılarını yok ederim
Bir gün ağlayacak gibi olursan da

BENİ ARA

Seni belki güldüremem ama Söz veriyorum,
Seninle birlikte ağlayabilirim, Bir gün uzaklara kaçmak istersen
Beni aramakta çekinme, seni belki durduramam ama
Senle birlikte koşabilirim…
Bir gün yüksek bir köprüden, atlamaya kalkarsan da

ARA BENİ

Seninle birlikte atlayamam

AMA

Aşağıda bekler, seni tutabilirim bir gün her hangi bir konuda
Kararsız kalırsan

ARA BENİ

Seni Senden fazla düşünür, sana fikirler verebilirim…
Bir gün kimseyi dinlememeye, karar verirsen de

ARA BENİ

Ağzımı açmayacağımı, söyleyemediklerini bile
Dinleyeceğim bil…
Bir gün Beni üzdüğünü düşünürsen de çekinme yine

ARA BENİ

Göreceksin…
Sana kıyamam kızamam üzmem seni
Bir gün beni ararsan ve benden, karşılık alamazsan

SÖZ VER

O zaman sen ulaşmalısın bana, Çünkü
O zaman bir MELEĞE gereksinim duyduğumu bilmelisin
Seni Seviyorum DOSTUM…( Bir slâyt’tan alıntıdır)


Dostlukları bu güzel dizelerdeki gibi yaşamayı kaç kişi başarabiliyor acaba?
İnsanlar dostluktan ne anlıyor acaba? Bunu bir anlamak lazım ben insanların çoğunun bu dostluk kavramını çok iyi anladıklarını sanmıyorum. Her kes arkadaş olabilir ama DOST olmayı başarmak çok EMEK ister. Sevgi emek ister. Dostluk emek ister...

Kalite sadece kıyafet alımında kullanılan bir kelime değildir. Dostluk da kaliteli yaşanırsa uzun ömürlü olur, ama günümüzde her şeyi çabuk tükettiğimiz gibi insan ilişkilerini de hem kalitesiz ve çabuk tüketen bir toplum olarak bunun sıkıntısını çok yaşar olduk, insanlar bir birine güvenemez oldu. Ben arkadaşlık ve dostluk adına çok şanslı buluyorum kendimi ve çok zenginim DOSTLUK adına.

Çok dostum yok ama var olanlarla çok zenginim ben dostlarını yüreğindeki en güzel çiçek bahçesinde taşıyan biriyim. Yukarıda yazdığım dizelerdeki gibi dostluğu yaşayan biriyim. Bu çiçek bahçesinde yanlışlık yapan dost olursa onlar bile kırılmaz, onlar bir zamanlar dost gibi göründükleri için değil insan oldukları için özen gösterilir ben de.

Diyorum ya ben dostlarım sayesinde dünyanın en zengin insanıyım. Bu yazımı yazma gereği gördüm her kes benim dostum olmaz dostum olanda bensiz yaşayamaz çünkü ben her derdi ve zor Gürünlerinde yanlarındayım. İyi günlerinde yanlarında olmak tabii ki mutluluk verici ama zor günlerinde onların acılarıyla yaşamak işte DOST luğun anlamı bu...

Bu yazıyı neden yazma gereği duydum kısaca değinmek isterim.

Bir zamanlar dost olarak yüreğimdeki çiçek bahçesine girenlerden, çiçeklerime zarar verdiklerini gördüğümden insan oldukları için değer veriliyor ve incitilmiyorlar bu sebeple, gerçek dostlarımın isimlerini yazmadım.

Umarım hepiniz benim yüreğimde çiçek bahçesinde yaşayan dostlarımdan olursunuz ve o dostlar gibi dostlara sahip olursunuz.

Arkadaşlık Dostluk Emek İster,
SEVGİ EMEK İSTER.
Sevgi Zenginliğinin Hazzına Ulaşmanız Dileğiyle. Sevgiler

denizkızı