Edebiyat bir şiir,bir bir güzellik bir esrardır benim için.Okunan bir şiir ,alır götürür yad ellere ,ayaklandırır,şahlandırır yüreğimi.Tüylerim diken diken olur her mısrasında.Yurdu adım adım gezer,köylüme kentlime selam veririm hayalimde.Onların düğünü düğünüm,ölümü ölüm olur yüksek tepelerimde.Süslü kuşlar görürüm mis gibi güller içinde.Nice aşklar yaşarım namelerinde.Aslı ile Kerem,Ferhat ile Şirirn,Yusuf ile Züleyha rüyalarıma girer ard arda.Dinlerim onları ruhumla ,bedenimle.Söylerim şarkılarını sessiz fırtınalarla sindire sindire.Her sihirli cümlesi okyanuslara götürüp kızgın çöl sıcaklarıyla yakar bedenimi.Dev dalgalar boğazlar beni bazan Yunus ’un içinde kaybolur tüm duygularım.Allah’a sığınır şükrederim halime.
Ve şarkılarbeni söyler her hecesinde,ağıtlar vardır yüreğimi kor gibi yakıp ,hasret çığlıkları attıran,içimdeki şen şakrak yaramaz çocuğu çıkarıp’’sus yapma’’diyecek birilerini aratan.Bir kabına sığmazlık başlar içimde ,ama ne yer vardır taşacak ne de bol gelecek bir dünya.Onlar öğretir kara sevdayı,ayrılıkları,bitmez aşkları.Anam dedirten,yarim dedirten.Sanki dünya bir şiir,bir şarkıdır yazılarda.Gelmişi ,geçmişi kim tanıtır olmasa.Yunus Emreler,Aşık Veyseller,Mevlana, ,Veysel Karani hani nerdeler?Kalmışlar toprak altında.Her şey EDEBİYATTA.