Benden öte dediğin biri yoksa,hâlâ ben’desin demektir.Ben’i aşmak için kendinden ötesi olmalı insanın,ondan ötesi olmayan…Yokluğunun tüm kapıları hiçe açılan…

Uzayan yalnızlığını sonlandıran,zamanın izafi olduğuna inandıran…Bazen ve genellikle sevgili rolünde karşına çıkan,bazen de kızın ve/veya oğlun şeklinde çıkan.Anne veya baba rolünde pek rastlanmayan çünkü doğası gereği koşulsuz sevginin geri dönüşü hep yetersiz kalan…Bittiğin yerde varlığına uzantı olan…

Kiminin benden öte’si inançlarıdır,öyle aşar ben’ini,kiminin ideolojik hedefleri,kiminin de yoktur kendinden ötesi…Bencilce yaşar ve ölür.Risk almaz,acıdan korkar.Kendi benlik duvarlarının gittikçe daralan sınırlarında yaşar; tek renk,tek ses ve tek başına …
Zaten kaybedeceklerini paylaşmak aklına bile gelmez.

Bilsek de,bilmesek de,bütün benden öte’ler Bir’de toplanır yine de…Çünkü hepsi aslının birer suretidir.Ben’i biz yapmak için hayatımıza girerler,kendimizi aştıktan sonra rollerini tamamlamış olurlar, ve kaçınılmaz biçimde hep giderler…