Hangi zaman içindeysen o zamana göre düşünebilir,savunmalarını gerçeklik içinde yada yalakalık içinde yapabilirsin.Gerçeklik içinde olmak zordur.Bu zorluklar içinde Nesimi’nin derisi yüzülmüş,Pir Sultan Abdal darağacına götürülmüştür.Seçim yapmak zorunluğu her zaman birilerinin defterinin dürülmesi olmuş;baskı rejimlerine su taşıyanlar gün gelip kendi yarattıkları göletlerde boğulmuşlardır..Öyleyse ne olmalı???..Her şeyden önce mantık perişanlıktan kurtulmalı.Eleştirel aklın önündeki setler kaldırılmalı..Kaldırılmalı ki;çörü,çöpü belli olmalı...El etek öpenlere rağbet kaldırılmalı.Kral çıplak diyebilmek yalnızca çocuk akıllarda kalmamalı..Özgür irade içinde siyasal görüşler söylenebilip;ideal olanı takdir edebilmeli..
Felsefeci felsevi düşünceleri içinden,kapitalist üretimi gaspetmeden,sosyalist eşitlik diye yetenekleri köreltmeden kendi düşüncelerini mantığını perişan etmeden anlatabilmeli..
Din dogmalardan uzak,aklı perişanların eline bırakılmadan insan vicdanı karartılmadan özgür bırakılmalı..İşte o zaman ’’Perişan Mantık’’ belki perişanlığın içinden ayağa kalkıp doğruya doğru uzanır...