Her ‘Değerim, değerindir.’ diyene değer vermeye değer mi, yoksa değmez mi? Eğer ‘Değer.’ diyorsanız, kendi değerinizin farkındasınızdır; yok ‘Değmez.’ diyorsanız, değerinizi değerlemek istemiyor olmalısınız.

Değeri olana ‘değerli’ derken, değeri olmayana ‘değersiz’ denir, öyle değil mi?

Aslında ‘değerli’ diye düşünülende bazen yeteri kadar değer bulunamadığı gibi ‘değersiz’ kabul edilende ise belirli bir değer bulunabilmektedir. Değersiz ( değer + siz) kelimesinin kökünde değer yok mudur?

Hak edene mutlaka değeri verilmeli ancak ne kadar hak ediyorsa o kadar değer… Hak ettiğinden pek fazla değer verilirse, değer verenin değeri de o oranda yiter. Kim değer yitirmek ister ki…

Hak etmeyene verilen değer bazen öyle abartılı oluyor ki bir an değer dile gelse ‘Kendimden utanıyorum.’ diyecek neredeyse. Aşırı değer verilenler bazen giydiği elbise üzerine bol gelmişçesine tuhaf hissedebilmekte, şımarmakta hatta çevresine kendini beğenmişlik bile taslamaktadır.

‘Değer’ basit bir kelimedir ancak anlamı derin, güçlü ve çok boyutludur. Bu kelimeyi gelişigüzel kullanmak pek doğru olmasa gerek!

Değer çarşı pazarda parayla satılıp alınabilen ucuz bir mal değildir. Değerin özü yürekte ve beyinde oluşur, zamanla olgunlaşır ve elverişli ortamlarda kendini gösterir yani değer algısı öyle ulu orta gözlemlenemez.

Kendi özünde belirli bir değere sahip olanlar ancak başkalarındaki değeri algılayabilir ve değer hükümleriyle birlikte muhatabına sunacağı değerin kurgusunu, miktarını, şeklini ve vurgusunu belirleyebilir.

Nasıl ki anlayış, saygı, hoşgörü, ilgi, sevgi ve paylaşım karşılıklı etkileşimsel duygu ve davranış biçimleridir, o halde hak edene de hak ettiği kadar değer vermekten çekinmemeliyiz.

Değer vermedikçe başkalarından değer beklememiz yanlıştır. Ver ki alabilesin…

Bu naçiz yazımı 2007 yılında sitelere eklemiş olduğum, konuyla yakından ilgili, bir şiirimle çeşnilendirmek isterim, izninizle:

Değeri, Değerindir.

Hak ettiği değerden fazlasını verirsen;
Şımarır, kurgu kurar, omuzlarına çıkar!
Elbet övülmek kadar yerilmek de doğaldır;
Her şeyin fazlasından insan usanır, bıkar.

Hak ettiği değerden eksiğini verirsen;
Huylanır, kurgu kurar, bir gün karşına çıkar!
Elbet yerilmek kadar övülmek de doğaldır;
Her şeyin eksiğine insan üzülür, yanar.

Hak ettiği değeri kusursuz belirlersen;
Başarır, kazanırsın, terazi ince tartar!
Elbet iyi niyet ve hoşgörü de elzemdir;
Her şeyin temelinde insan sevgisi yatar.

Hak ettiği değeri kusurlu belirlersen;
Kaybeder, yitirirsin, terazi ince tartar!
Elbet dürüstlük kadar titizlik de elzemdir;
Her şeyin temelinde Allah sevgisi yatar. (21.09.2007)

Umarım tüm bunları yazdığıma değmiştir. Bir başka deyişle, dilerim yazdıklarımda az da olsa bir miktar değer bulunabilmiş olsun.

Yitmeyin, yitirmeyin ve değerinizi muhakkak koruyun. Saygıyla.

09.05.2016