Sakin ol.
Ne yaparsan kendine yaparsın kendine yapıyorsun beni yıktın yaraladın, ama düşünme benim zaten yaralı idi düşüncelerim, benim için mühim olan sendin yine halâ sen-sin, sen işte bunu anlayamadın bunu idrak edemedin geç bulunan gerçekler ne kadar gerçekse benim düşüncelerimde o kadar gerçek, elbet her şeyin sonu var ancak bu düşünce-lerin sonu yok. Toprağa düşen tohum elbet gün yüzüne çıkar ve ömrü, suya güneşe birde insanların ilgisine sevgisine bağlı değil midir? Sevgilerde böyle değil mi ilgi ve yakınlık değil midir sevginin özü?
İşte buydu istenen buydu beklenen .
Senin huzurun, senin mutluluğun, senin geleceğinin aydınlık olması içindi verilen mücadele.
Yılların yıkkınlığını yaşayan, gerçek sevgilerin hasretini çeken bilir bunların değerini sevdiklerinin geleceğini gerçek seven düşünür.
Hayatta yitirmişsen senelerini sevgisiz, sonunda çok geç bulmuşsan arzuladığın duyguları, ancak o zaman anlarsın bunların ne kadar saf ve temiz hisler olduğunu.
Mutlu olmalıydı bu kadar çok sevilenler, sevenleri çok gerilerde bırakmışsa da aradıkları huzurlu yılları ve eritmişlerse gönüllerindeki buz dağını bir tek kırmızı karanfilin renginde.
İşte bu hislerdi sunulan senin güzelliğine ve erişil-mez sevdana.
Eklendi bu sevdaya en saf ve temiz duygular.
Sen ol istedim yıllarca dünyanın en mutlu çiçeği solmadan kurumadan yaşayan, zamanında zeminin de bul-malıydın gerçekleri. Rengine, asaletine yakışan sevgileri.
Çünkü sen dünyada en nadir açan bir karanfildin.
Fakat sen bilemedin köklerini sevgi ile saran top-rağın değerini.
Aslında sıkabileceğin en yakın boğaz benimkiydi yaptın. Yaralayabileceğin en yakın yürek benimkiydi oda oldu. Benim senin için düşüncelerimi anlamadan kabarttı-ğın aşk denizinin dalgaları önce beni boğdu, sonra senin için hissedilen en doğru, en güzel, en yüce hisleri.
Sakin ol!
Ne yapıyorsan kendine yapıyorsun asıl ölen asıl yok olan sensin.
Bundan sonra bana bir sevgi göster ki o sevgi seni böyle kucaklayabilsin sen üzülünce en az senin kadar senin için üzülsün senin bir yaprağın sarardığında aynı acıyı oda duysun. İşte ben böyleydim ve halâ böyleyim gece ve gündüz her saniye seni düşünüp senin böyle sevgiye veremediğin değere kahroluyorum. Bunlara belki inanman zor ama çok şeyi hissediyorum, telaş içinde hata yapmak kolaylaşıyor. İşte bu telaşlarla yaptığım hatalara yanıyorum.
Buna inanmıyorsun. Göster hadi birini seni saniye, saniye düşünsün ve tüm benliği her an seninle olsun .
İmkan var mı.
Sakin ol.
Sus biraz olsun inan sûkut et ara sırada olsa ses ver ben halâ böyleyim inanmazsan gel gör tut ellerimi göz-lerime iyice bak seni halâ nasıl düşündüğümü sana anlata-caklardır.
Benim gözlerim hiç yalan söylemedi şimdiye kadar sana.
Ben paramparçayım.
Sakin ol halâ senin için üzülecek, senin yerine hasta olacak ve senin acılarını da sevinçlerini de hissedecek seni halâ seven biri var.
Ne olur artık inanmıyorum deme, dinle inandığım gözlerin gibi doğru ol.
Şu dünya da hiç bir şey bendeki sevgin kadar ger-çek olamaz...
Hayrettin Tarhan