Bu beldede güneş akşamları bütün ihtişamı bütün saltanatıyla çevrsindeki herbir şeyi ve bütün kenti yakarak batar

Önce güneş kaçar bulut kovalar halleri Bir cilve bin naz Artık akşam flörtü başlamıştır güneşin dağla

Bulut çoğunlukla güneşle dağ arasında adeta bir karaçalı durumlarında

Oo kıyamam; oysa bembeyazdır Sevgili yağmuruyla kucak kucağa İçiçe akça pakça Şiir gibidir

Şehir yanarken herkes can derdindedir Bütün doğa sevdalıları gelin hadi şimdi YOLA çıkalım

Öpüşürken yer gök bir de deniz bir fırtına kopsa Uzakların heybetli dağlarının tepelerinden kar serinliği, kar kokusu gelse!

Bir yandan şehri terkedenler, bir yandan zorlayıp sınırları akın, akın kafile kafile gelen yabancılar

Sarileriyle Hint’li kadınlar başlarında hotozları rengarenk çiçeklerden taçlarıyla Mini minnacık ayak bilekleri halhallı kızlar

Defne dalından taçları yangının aleviyle herbiri birer nar çiçeği

Her biri birer yakut tanesi



Bütün bu görsellerle epeyi yol bir almıştım Kafamda binbir düşünce Son durağa gelmiştim
Kendimden kendime giden gizli geçitin yoluna girmem an meselesiydi

Neyse girdim kapıdan

Yürüdüm yürüdüm Bizim sokaktaydım artık

Bak hele şuna yolunun üstü, bir selam vermeden geçer şimdi demesin diye bazı bazı kendimlere de uğradığım oluyor

Eh kendim ettim kendim buldum çaldım kapıyı Sen misin salam veren

Bir dokun bin ah işit

Çeşit çeşit huyları var bi tane değil ki Ağzını açtırmıyor insanın Tam da bilenmiş demlenmiş kıvamında yani

En iyisi susup sakin sakin sinirlenmeden dinlemek diyor susuyorum

Sabah sabah aklıma yine nerden düştü şeytan görsün yüzünü de diyemem hani

Ancak hangi birime koşayım


Çiçek soldu suyunu ver Böcek uçtu kapıyı kapa Gün döndü perdeyi kapa Eskidi zaman Güneş battı

Ayy amaaan Ay bulutta Yağmur indi çamaşırları topla

Gidenler kalanlar Bitenler yeniden başlayanlar

Endişeler korkular sevinçler

Postacı yok ki kapıyı iki defa çalsın!!! Bahçevan işten çıkarılmış Çıkarılmasaydı küsmezdi küstüm çiçekleri


Okullar yanmasaydı şimdi o okulun çocukları da bayram yaparlardı
Tatile giderlerdi Haziran’da

Çocuklar ahh çocuklar şen kahkahalar atarlardı Karne aldıkları gün bir gülüp bir ağlarlardı
*
Girdim bir labirente çıkamıyorum
Çıkış yolu yok

Bütün tali yollar da kapalı çıkmaz sokak


PSİKOLOJİK BASKI ALTINDAYIM


Şimdi bir psikolağa görünsem Kişilik parçalanması diyecek Çok da umurumda

Bu durumda ben beni bildikten sonra gerisi fasarya

Tam çıkacam kendilerimden kulakları sağır eden bir müzik ki en son volümünde

Bangır bangır Eh pes yani

Bir daha mı kendimlere gitmek aslaaa Ne hali varsa görsün be kardeşim

Bir kendim yeter bana!
Azıcık aşıım kaygısız başım

24/Nisan/2016/Pazar/Bodrum


Yüksel Nimet Apel