BENDEN BAŞKA BEN YOK !





Hatalarımla, yüzleşmeyi,
Eksiklerimle, kendimi tartmayı,
Velhasıl çok seviyorum,
Herkesten önce kendimi,

Kendini sevmeyen,
Kendiyle barışık olmayan,
Kimseyi sevemez ki,
Çok kırılganım ve çok duygusalım...
Canım sıkıldığında içime kapanmayı,
Ve içim rahatlıyana kadar; bişeyler karalamayı,

Aklıma takılanları kırılırlar diye söyleyemeyişimi,
Ya da suçluymuşum gibi; ezilip büzülüp söylemeyi,
Heyecanlanıp herşeyi yüzüme gözüme bulaştırmayı..
Çogu zaman anlatmak istedigimi degil de,
Farklı anlaşilmayı,
Ve dogrusunu izah edene kadar yılmamayı,
Haklı da olsam alttan almalarımı,
Asla kin tutmayışımı,
Ve affedilmeyecek olanları bile affetmeyi,
Bir kaç şans verdikten sonra; hayatımdan sildiklerim hariç.

Heyecanlarımı.. duygulanıp ağlamalarımı...
Güzellik dediklerin de aklıma yürek güzelliginin gelmesini,
Herkesi kendim gibi sanmayı,
Ve herkese kendim gibi güvenmeyi,
Bazen acısada canim.. yinede güvenmekten vazgeçmediğimi,
İnsanlara çok deger verdigimi,
Hayatta her şeye hep pozitif hep olumlu bakmayı,
Şerde bile var bir hayır demeyi,
Allah’a kendimi, sevdiklerimi, herşeyimi, emanet etmeyi,

İçimde ki hiç büyümeyen çocuğu,
İyiki ben; benim, iyiki varım, demeyi..
Çok mükemmel değilim; biliyorum..
Ben benim, ve neysem oyum,
Oldugum gibi görünür; göründügüm gibi olurum...
Ama; benden bir tane daha yokkk,
Önce ben; beni, çok seviyorum,
Beni; ben olduğum için sevenleri de; çoktan da çok seviyorum...






9 NİSAN 19:39 2015
M E L E K