Hiç gelmedim say.
Hiç yürümedi ayaklarım sana giden yollarda. Saatler hiç vuslata vurmadı, sarılmadık sımsıkı, saniyeler kutsanmadı hiç kokunla. Gözlerim gözlerine değmedi hiç, çarpmadı kalplerimiz. Beklemedik o otobüsü, o vapur hiç kalkmadı bu limandan. Üsküdar yanmadı hiç bir akşamüstü, hüzünlü bakışlarımızın aynasından. O bulut süzülmedi üzerimizden, o turkuaz dalgalar çarpmadı kıyılara, o martı şahit olmadı hiç anılarımıza. O sokaklar uğurlamadı bizi, o bacalar tütmedi, o ezanlar hiç ağlamadı ardımızdan.
Sabahları demlenmedi o çay, öpmedin hiç avuçlarımdan. Başımı hiç koymadım omuzuna, o gece hiç yaşanmadı say.

Hiç gelmedim say.
Sesim sesine, nefesim nefesine hiç değmedi.
Gülmedik soluk soluğa, hiç sevmedik say.
Beni "kör kuyularda merdivensiz" bırakmadın, o sımsıcak ait oluşlarımıza kürek dolusu toprak atmadın say.
Sensizliğe alışacağım günleri say, gözyaşlarımı günahlarıma, bu karmaşada şehit düşen kalbime say.
Hiç gelmedim, hiç sevmedim, hiç mi hiç tanımadın say. Varlığımı hiç olmamış say.
Aşktan firar edişini de, hiç çekinme, aşk’tan say..

✒T.Y.