hayat yoğrulmamş bir hamur,açılmamaış bir gül,pişmemiş bir yemek söylenmemiş bir şarkı
yazılmamış bir mektup görülmemiş bir rüyadır bazen.yazmak yapmak söylemek hep senin eserin olacaktır.gördüklerin mutlu ederse seni görmediklerini boşver.duydukların yetmeli bazen,duymadıklarına üzülme.söylediklerinle yetin söyleyeceklerini unut.
yok olursun bazen hayatın çıkmazında bir ışık demeti arar gözlerin, bulutların içinde.bulamassın bir umut yalnızlığın kucağında çelişkiler yumağı olur dolanırsın boşlukta kurtarıcın kendindir kendi çabalarındır. öldüğünde teksindir kimse olmaz yanında gidersin kendinle kendi yaşadıklarınla.arkada kalanları bir hüzün sarar önce sonraları sorma hiç alışılmıştır sensizce acıda alışkanlık,sevmelerde gülmede.hayat bir alışkanlık oldu ise ne acı. hayat yormalı bazen bırakmalı nefessiz anlamalı ozaman o nefesin hayatın kendisi olduğunu.
yaşadıklarım öğretti bana muttluluğun yerini içindedir mutluluk arama kuşun kanadında yedi kat göğün yüzünde. kaldır başını ,çevir gözlerini bak içine.