Umutlar eskir mi? Eskirmis... Her acı, her olumsuzluk, her açılan kapalı kapılar... Yeni umutları beraberinde getirdi... Sessizlikler sesi umut ettirdi... Ses gelince sessizlik umut edildi.... Dilekler, umutlar, istekler...hep eskidi... Büyüdükçe her şeyi içimizde büyüttük... Sahip oldukça daha çok istedik... Hic doymadık... Şükretmedik... Düşünemedik geçmişi, geleceği... Birbiriyle orantılarını. Hırslarımız, doyumsuzluklarımız Bize neleri kazandırırken neleri kaybettirir hesaplamadık. Hayatımızı hoyratça kullandık, sonra oradan oraya savrulduk. Anlamadık koybolduğumuzu. Görmedik savrulan yok olan hayatları. Kendimizle o kadar meşguldük ki unuttuk etrafımızdaki her olayın, her davranışın bizi etkilediğini... Hor gördük altımız da olan herkesi. Sonra karanlıklar içinde kaldık... Aydınlığı aradık durduk... Geç kaldık dedik... Halbu ki hiçbir bir şey için geç kalınmaz.... Sadece vaz geçilir... Kolay olan seçilir.... Etrafında olan her olayı, her insani eğer görür, duyarsan birde sahip çıkmasını bilirsen elindeki, yüreğindeki servete mutluluk, başarı, aydınlık, zenginlik Senledir. Yeter ki vazgeçme... Eğer karanlıklar içindeysek hic kimseyi suçlama önce kendini suçla... Oyunu birileri yazar, birileri yönetir ama oyuncu her zaman Sen ve etrafında ki bir kaç figürandan ibarettir. Her şey oyunu, iyi oynayıp oynamadığına ve oynarken sergilediğin tavra, en önemlisi de etrafındaki figüranlarin oyunculuğunu küçümsememene bağlıdır.