Dün gece uykum kaçtı ve saat 20.35 e kadar uyuyamadım. Dedim oturup yazayım iki satır mektup sana. Oturdum devasa koltuğun ince kırılgan koluna, ama ne de rahattım. Hiç kımıldamadan -2 dakikada bir yer değiştirerek-yazdım iki satır.379uncu sayfaya geldiğimde geri dönüp 378 -377–274-123 diye okudum sana yazdıklarımı. Niye bazı sayfaları atladığımı aklıma bile getirmedim. Sonrada çay koysam mı acaba dedim ve de bunun anketini yaptırtmaya karar verdim. Anket sonuçlarını iyice okudum ve hayır cevabı beni şaşırtmadı ve ben çay koydum. Ama önce harman ile rize çaylarını teneke leğene iki saniyede boşalttım ve de kepçesiz iyice bir karıştırdım. Eldekine iki kutu bergamutta koydum. Kokulu çayı da hiç sevmem ki ben dedim. Bir kutuyu da komşudan borç aldım içine kattım. Ha bu arada çok memnun da oldum. Üstüne sırıttım bir de büyük kazanı küçük tüpün üstüne koyarken. Çayı çok seviyorum çokkk dedim köpeğime ve ejderhama. Ejderham yeşilimsi halının üstünde sırtüstü yatarken ve de bembeyaz püskülleri kemirirken, köpeğimde ip üstünde yürüyordu. Güldüm ikisine de ve işime koyulmam gerektiğini düşünüp kırmızı kadife kanepede yoga çalışmamı yaptım. Lotus çiçeği hareketimi asla ama asla bir daha yapmamaya da karar verdim. Çiçeğe ayıp oluyor sanırım diye sessizce bağırarak, haykırarak söylendim. Az sonra yani 5 çeyrek sonunda Demliği aradım çatı katında azcık bir süre. İki saat sonunda bulunca huzura erdim. İki ve dört sigarayı aynı anda yakıp dudaklarıma verdim. Son sigaramı da kırıp vazoya tıktım. Çay oladursun ben bir gidip bahçeye bakayım hortumları iyice karıştırıp ağaçları sulayayım dedim ve yine aynı şeyi bir kere daha dedim. Çıkmadım. Çay olunca hepsini lavaboya boca ettim. Yine sırıttım. Oldu mu böyle olmalı dedim. Ejderhanın başını okşarken ağzından çıkan ateşte yanmak istedim. Alevinden uzak bir yerde okşama işini bitirince mektuba devam ettim. Fazla yazamam bugün çok zindeyim deyip 40 sayfa daha yazdım. Köpeğim benden yeni ip istedi. Bu artık yürünmeyecek kadar eski sahibem cimmm diye inledi. Esnemelerim arttığında saat 20.47 ydi. Bugünlük yeter, hadi şimdi artık yürüme zamanı ve bahçeye çık dedim. Banyodaki Yürüme bandına çıkıp koşmaya başladım. En son hatırladığım ise sanki şuydu diye fısıldadım. Ben uzaydaydım. Yukarıdan kendime ve diğerlerine bakıyordum. Ne kadar küçük ve şirinsiniz sevimli mi sevimli Sen, Ben ve Sizler dedim. Yeşil Elmamı ortasından ısırmaya devam ettim. Elmadaki kırmızı başlıklı Kurt beni görünce kaçıverdi. Yeter artık dedi. Saçma. Saçma. Saçma……..(ben bunu niye yazdım? ve Bilmediğimi fark ettim.)