Bu kitabın hem çocuklar, hem de büyükler tarafından okunması için elimden geleni yapmaya çAlışacağım.

Bu kitabımın ilk bölümü.

Umarım bölüm 1’ i beğenirsiniz.

Unutmayın ki okumanın yaşı yoktur.


- Diana beni duyuyor musun ?
- Hey Dia ( ona böyle seslendikleri de olurdu) beni duyuyorsan cevap ver.
Ve sonra ardından bir çınlama Dia için son sesti bu çınlama.
Ve derin bir uyku Dia gözlerini açtığında hastanedeydi. ’ Neredeyim ben ’ demeye çalıştı ama olmuyordu ses bir türlü çıkmıyordu kalktı o küçük hastane odasındaki aynaya baktı kulaklarının etrafında kalın bir bandaj vardı ve bir çok yerinde yaralar ne olmuştu en son hatırladığı kadarıyla Ria, Kettie ve diğer takım arkadaşlarıyla sokakta voleybol maçı yapıyorlardı.

Sonra evet Ria topa hızlıca vurmuştu ve top caddeye çıkmıştı evet ama sonra sonrası bulanıktı ama o olaydan sonra o lanet olası çınlama başka bir ses yok. Tam o sırada bir hemşire odadan içeri girdi. Sanki bir şeyler diyordu ama Dia hiç bir şey duymuyordu.

Belki bu bandajdandır diye düşündü Dia ama bir anda bir acı gerçekle yüz yüze geldi. Sağır olmuş olabilir miydi? Konuşmaya çalışıyordu ama olmuyordu yapamıyordu. Sonra yanında duran kâğıt ve kalemi alarak yazdı " Hemşire hanım ben sağır mıyım lütfen doğruyu söyleyin " . Hemşirenin doğruyu söylemeyeceğinden ( daha doğrusu yazamayacağından) korkuyordu ama hemşire şöyle yazdı" Benim adım Mariya ben lafı dolandırmadan doğru söylerim ve evet maalesef yazdığın doğru duyma yetini kaybettin." Dia bir anda hayatın ona yaptığı bir sınavda buldu kendini bundan sonra bir çok şeyi yapamayacağının farkına vardı ve hemşireye şunu yazdı " Hemşire hanım bana işitme cihazı takılacak mı?". Hemşirede karşılık olarak "

Maalesef hayır sana uygun bir işitme cihazı bulunamadı onun için işaret dili öğrenmen gerekiyor." yazdı.