Bizler... Yani gönül dostları ... Yani şiir dostları...İç dünyamızı her gün şiirlerimizle , yazılarımızla yansıtıyoruz dilimiz yettiğince. Dilimiz dedim. Evet o kadar engin , o kadar nefis bir dilimiz var ki... Fakat farkına varamıyoruz çoğu zaman...

Birçoğumuzun yüzlerce yazısı , yüzlerce şiiri var bu güzel buluşma yerinde. Birbirimize yorumlar yapıyor, eleştiriyor, eleştiriliyoruz.Fakat bunları yaparken bir şeye dikkat etmiyoruz.DİLİMİZİ NASIL KULLANDIĞIMIZA.Evet, malesef dilimizi nasıl kullandığımıza dikkat etmiyor, onu hunharca katlediyoruz...

Dil;kültür birliğini sağlayan, içimizdeki ulus aşkını taze tutan yegane varlık... Dilimiz inanın bizlerden daha hareketli. Yeni kelimelere o kadar açık, haznesi - bir hayli kelime olmasına rağmen- o kadar boş ki... Anlamı saçma fakat bizlerin yorumlarıyla anlam kazanan ama farkına varmadan dil ağacımızı zedeleyen onlarca kelime var ...

Sanıyorum lafı nereye getirmek istediğimi anladınız... Evet değerli dostlarım! Dilimizi katlediyoruz...


Türkçe’nin yazıldığı gibi okunduğunu öğrettiler bize yıllarca. Bunu öğrenen gençlerimiz, orta yaşlı insanlarımız "çünkü " kelimesini İstanbul Ağzıyla kullandıkları için "çünki" yazmaya başladılar."Gelecek" yazmak yerine " gelicek" yazmayı tercih ettik...Bunun gibi daha onlarca örnek sunabilirim. Mesela "dahi " anlamındaki "de" bağlacının kullanımı, mesela "ilgi eki" olarak tabir edilen "-ki" ekinin yanlış kullanımı, mesela "şey" kelimesinin ısrarla kendinden önceki kelimeye birleşik yazılması ,mesela, mesela,mesela...Hele kısaltmalar...


Dilimizi daha fazla yıpratmayalım ne olur. Bari bizler dikkat edelim. Bu hazineyi daha fazla etrafa saçmadan, hatta içindeki sahte taşları atarak tekrar toparlayalım... Lütfen dilimize sahip çıkalım...

Saygılarımla... Muhabbetle kalın...