BİR GÜN istanbulda dolaşirken çinli bir kıza rastladım bir anda aşık oldum . hayatımda ilk defa onu görmüştüm delilewr gibionu sevmiştim kendi kendime dedim ki ben yaşarsam bu kızla evlenicem yok eyer olmasa bundnunla evlenmesem topragın olucam dedim cenberin de ateş akrep misali kıvranıyordum yüreyim tar u mar olmuş nefesim kesilmişti ancak kimin nesi oldugunu nerde oturdugun bilmiyordum sonrada örendim ki bizim komsumuzmuş hayatımda hiç bu kadar sevinmemiştim ilk defas bu kadar cok sevinmiştim onunla evlenmek istiyordum ama nasip olmöadı onmu düşünmekten kendimim alamıyordum alı koyamıyordum .
cok kıza süre sonra izini kayıp etim bir daha da onu bulmadım cok aradım onu her yere baş vurdum bütün resmi kurumlara baş vurdum ancak hiç kimse banyardımcı olmadı gidiş o gidiş cok sonradan örendim ki kız ülkesine yane çin halk cumhuriyetine gitmiş bazı bilgilerine ulaştım elektirik faturası vesayrew o bilgilerle onu cok aradım ancak bir sonu alamadım cok gecmeden aşkım şizofreni bir vakaya dönüştü cok gecmeden kavama silah sıkarak intihara tşebüs ettim öldürmeyeni alalh öldürmüyor işte ölmedin yaşıcak günüm varmış ki yaşadım aradan bir kac ay gecmiştiki bu sefer onun hasretiyle yanan gönlüm kalbim dayanamadı kalp krizi gecirdim şizofreni vakadan dolayı bu sefer iki defa gecici hafıza kayıbı gecirdim kücük bir cocuk nasıl yeni dünyaya geliyorsa o şekilde iki defa yeniden yaşamaya direndim ve yeni dogmuş bir bebek gibi büyütldüm. rabbimden sabır diliyorum arada 16 sene gecmesine rahmen onu halen deliler gibi seviyorum ve özlüyor ve halende arıyorum ama bulamaıyorum feryat ediyorum ne careki o çin de bense siirte şimdi gelde bu yürek bu ayrılıga dayansın be yoldac hoşca kalın ....?