Beş adam geldiler...

Birincisi sakallıydı
Sarışın ve kararlı
Biraz yorgun ama
Müthiş inançlı

İkincisi uzun boylu
Öne eğık yürüyen
Sigarayı avucunda gizleyip
Derin nefes çeken

Üçüncüsü ufak tefek
Ses çıkarmadan dinleyen
Soru sorulduğunda
Ne diyeceğini iyi bilen

Dördüncüsü çok çekingen
Yağmurluğuna sarınmış
Habire yakasını çekiştiren
Sanki hep yağmura yakalanmış

Beşincisi çok konuşkan
Her an bir şey söylüyor
Her şeyi çok iyi bilip
Lafını hiç saklamıyor

Beş adam gittiler...

Birincisi sakallıydı
En önde gitti
Hızlı hızlı yürüdü
Kavgada ilk o yitti

İkincisi uzun boyluydu
Dimdik yürüdü ölüme
Sigarası ağzındaydı
Vurulup düştüğünde yere

Üçüncüsü ufak tefekti
Hiç çekinmeden vurdu
Uğraşı türkü yaptı
Öldüğünde mutluydu

Dördüncüsü çok çekingen
Yağmurluğunu attığı gibi
Saldırdı sakınmadan
Vurulup düştü yaprak gibi

Beşincisi pek konuşkandı
Şöyle fırlar gibi yaptı
Herkes ileri atılınca
Kendi geride kaldı

Beş adam geldiler...

Dördü öldü biri kaldı
O beşinci vaktini bekleyecek
Dört adam daha getirip
Yine bir kendi dönecek