Bak babacigim ben öyle usta değilimdir güzel sözlerle konusmada. Duygudan yoksun sanma beni.Hani ben hep bagirip cagiran sozunu dinlemeyen o hırçın kizinim ya ondan iste sevmem pek sakin konuşmayı tamam deyip başımı öne egmeyi. hatırlar misin baba ben eskiden henüz sapsarı saclarimla bembeyaz düşler kurarken sen uzaktaydin. Bizim için çalışıp didiniyordun gurbette. Ha iste o zamanlar... Hani bi gun annem senin geleceğini söylemişti de ben o küçücük boyumla uyumamak için söz vermiştim kendime... Bir sevincti bu bir kız çocuğunun babasına olan ozlemiydi. O zamanlar tabi uslu bi çocuktum ben. Hani sen iner inmez arabadan ben kosup boynuna sarilmistim sıkıca. Cok sasirmistin sen,benim uyumayip senin gelisini bekledigimi gorunce. Benim hala bellegimde bunlar babacim belki unutmuyor olusumada sasirirsin.Nerden bilesin babam? simdi sana yuksek sesle cevap veren hep bagirip cagiran sozunu dinlemeyen bu hayirsiz evlat nasil olduda boyle duygusal bana karsi. Peki ya bana getirdigin gelinlikler onlari nasil unutabilirim ki biri beyaz biri kırmızı hala saklarim dolabimda dün gibi.En guzel hatiralarim onlar benim. Bi gun ben senin evinden cikar miyim beyaz bi duvakla bilmiyorum ki sen beni gorunce aglar misin biricik kizin gidiyor diye? olur musun yanimda? Sen korumak nedir bilen dışı sert yuregi tertemiz insan bana ne kadar kizsanda sen hep var ol yanımda...