Arada bir aklima bazi seyler geliyor. Düsünüyorum da, nasil bir his olur du acaba eskisi gibi yasamak ? Yani medeniyet bu kadar ileri olmasaydi ve bizler de kendi bagimizi, bahcemizi ekip bicseydik.. Söyle ufacik mistik bir ahsap kulubemiz olsaydi, odun sobamiz isitsaydi kisin bizi.. Üzerinde ekmek ve kestane, mandalina, portakal kabuklari mis gibi kokusu ile sarsaydi evin icini.. Suyu kuyudan cikarsaydik, isigimiz gaz lambasindan ve mumdan olsaydi.. Kümesten yumurta yeseydik mesela.. Peyniri, yogurdu ahirimizdaki inegimizden sagip elde etseydik.. Zeytinimizi dalindan, domatezimizi, biberimizi bagindan yeseydik.. Aksamlari sofraya beraber oturup, konu komsu agirlasaydik yine.. Geceleri cocuklarimiza masallar anlatip, üzerlerini örtüp iyi geceler dileseydik.. Sabahlari horoz sesleri ile uyansaydik güne.. Ise gec kaldim, trafik var derdimiz olmasaydi keske.. Ahh, ahh ! Sehirlesmek güzel de, keske sehirler de bize su eski huzuru verse.. Tüketim toplumlari olmasaydikta bogaz toklugu ve kendi emegi ile gecinenlerden olsaydik, para olmadan da yasamak mümkündü halbuki su dünya üzerinde.. Artik ne yazik ki her sey bir maddi temel üzerine kurulu.. Cünkü Ne bagimiz var, ne bahcemiz.. Mecburuz ihtiyaclarimizi para ile satin almaya.. Ne kadar mutluyuz, ne kadar huzurluyuz ? Iste orasi muamma.. Yazan: Gönül Cesli