8
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
Merhaba 16 numarada oturan sayın komşum.
Bu sıralar büyüklerimin diline dolanan ’ev alma, komşu al’ atasözü beynimin ücra köşelerinde hakimiyet kurmuş bulunmakta.Sizin sorunlarınıza,sevinçlerinize veya çocuklarınızla oynadığınız oyunlarınıza kulak misafiri olmak zorunda değilim, bunu belirtmek isterim öncelikle.Bu durumun üzerinde en büyük payın sahibi, ’kar oranını’ yükseltmek için malzemeden çalan müteahhit abinin de hakkını vermeden geçemeyeceğim.Oturduğumuz konutların durumunu siz benden daha iyi bilirsiniz aslında, kafamı kurcalayan şu-ki,neden bile bile tepiniyorsunuz üzerimizde ? Hiç mi öğretmedi büyükleriniz millete rahatsızlık vermemeniz gerektiğini sizlere ? Hadi, hiç öğretmediler diyelim, peki siz hiç empati kurmayı bilmez misiniz ? Çocuklarınıza doğruyu-yanlışı öğretmez misiniz ? Mesela ben, annemin beni tek katlı evimizde bile evin içerisinde koşmamam için uyardığı günleri hatırlıyorum.Peki sizin özelliğiniz nedir ya da çocuklarınızı uyarmamanızın sebebi nedir ? Bütün bunların bir sebebi var mı bilemiyorum ama benim hayatımın dönüm noktasında olduğum bu yılı verimsiz geçirmemin sebebi emin olun ki sizlersiniz.Abartmıyorum, bunu en iyi siz bilirsiniz.Bahsettiğim durum belirli günler içerisinde yaşanan şeyler değil,haftanın yedi günü boyunca ders çalışmak için sizin çocuklarınızın uyumasını bekliyorum.Bu mektubumu okuyanlar ’neden 16 numarayla konuşmayı düşünmedi acaba ?’ diye soru soracaklardır kendilerine.Şöyle izah edeyim,Neredeyse altı-yedi aydır aynı şeyleri yaşıyorum ve kimi zaman heybeme en acıtıcı cümlelerimi saklayıp kapıya dayanmak istediğim günler oldu ama yapamadım, çünkü benim ailem bana saygı ve sevgiyi de öğretmişti.Ki zaten onların bu duruma tek açıklaması vardı, ’çocukturlar,yaramazlık yapıyorlar;boşverelim’...
Bugün çocukların sesinden çok evin büyüklerinin sesini duyduğum için bardağın son damlası taştı.Kapıyı çalmayı,gerekirse tartışmayı düşündüm ama yapamadım, bu yüzden bütün birikintimi yazıya dökmeye karar verdim -okumayacağınızı bile bile- .
Söyleyeceğim şu ki;
Saygı ve sevgi her şeyin başında gelir, ve geçen zaman içerisinde anımsadım ki bahsettiğim bu kavramlar sizin yuvanıza uğramamış.Size çok kırgın olduğumu belirtmek isterim.Farkında olmadan değil, bilinçli bir şekilde yaptığınız bu kötü davranışların bir gün son bulması dileğiyle...