UCU YANIK MEKTUPLAR – 7


Güzelim!...
İsmini kalbimin derinliklerine sakladım. Kimse bilmesin, kimse duymasın ve kimse ismini öğrenmesin diye. Ben dahi ismini söylememekten çekiniyorum. İki heceden oluşan ismin beni yakıyor, mahvediyor sanki.
Gerçek ismini gizlemem lazım. Çünkü sana benim gönlümde, bakışlarımla sahibim. Gerçek isminin gölgesi, yankısı bile beni avutmaya yetiyor. Yeter ki isminle avunmak isteyeyim. Seni başka dille, başka isimle çağırmak istiyorum. Ama başka kalple değil…
Hoşça kal kalbimi feteden güzel…


07 Ekim 1959 – İslahiye


İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul


Not: 14 yaşındaki bir kıza 15 yaşındaki bir gencin mektupları.

Kaynak: “UCU YANIK MEKTUPLAR” Mektuplar kitabı. (Metin Ofset 2000 – Adana)