Milli değer, bir toplumun dikkatle muhafaza etmesi gereken önemli bir kavramdır. Günümüzde bazı devletlerin ufak bir sarsılmada yerden kalkamayışının nedeni, köklü milli değerleri olmayışından kaynaklanmaktadır. Mesela Irak askerlerinin, şehirlerini birkaç çapulcuya bırakıp kaçmalarının nedeni budur. Eğer bir millet, bu gibi hassasiyet gereken değerleri bir kenara atma gafletinde bulunursa, sonunun Irak veya Suriye gibi olmasında pek gecikme görülmez.

Zamanın en dar geleceği anlarda toplumu birleştiren duygunun kaynağı, dini ve milli değerlerin bütünleşmesinden gelir. Hiçbiri küçümsenemez. Türk evladının vatansız kalmamasının sebebi İlahi bir yardım ve 2300 yıllık devlet geleneğidir ki; Türk’e, devletsiz kalmak gibi feci bir halin ne olduğunu gösterip, her ne olursa olsun bir bayrak altında toplanabilme, teşkilatlanma kabiliyetini kazandırdı.

Bu bilincin tersinde olan Arapları, İngilizler oyunlarıyla parçalayıp, birbirinden alakasız devletlerin kurulmasıyla ve kendi çıkarını gözetecek kişileri o devletlerin başına geçirerek, Arapları Londra’dan yönetebilir halde bir asırdan beri. Birlik olamama eksikliği Araplar için değişmeyen gerçek. Bu hal Arapların ters milliyetçilik anlayışlarından gelir. Arap; milleti akrabaya, akrabayı aileye tercih edebilecek garip milliyetçilik anlayışındadır. O meşhur Şerif Hüseyin’in şifreside buradadır işte. İngiliz yardımıyla bağımsız bir Arap devleti kuracağını düşünüp Osmanlı’yı arkadan hançerleyen bu hain, başına geçeceği bir devlet, kendisinden sonra ise devleti yönetecek hanedanının olacağı hayaline kapıldı. O hayali de fazla sürmedi ! Çok beklediği devletinden kovulup gitti.

Bu anlayışlarından çektikleri küçük mevzuularla sınırlı kalmıyor maalesef. Araplarla İsrail’in yaptıkları savaşta her ne kadar İsrail dışarıdan büyük yardımlarla beslenip galibiyet için önü açılmış olsa bile, 10 devletlik Arap ittifakının yenilmesi, kenetlenmeden uzak kültürlerinin kötü bir sonucudur. Kenetlenmenin ne gibi olumlu sonuçlar çıkarabileceğini ise yaşadığım topraklar Çanakkale zaferini gördüğü için yazıyorum. Bizde eğer birlik olmaktan uzak, dini-milli değerleri hiç olarak görmeye yakın olursak sonumuz, içinde Suriyeliler hariç herkesin bulunduğu Suriye’den farksız olur. Önümüzde bu tür örnekler varken böyle ciddi konularda irkilmemek büyük sıkıntıları yanında getirir. Güzel bir söz vardır bu mesele ile ilgili: Tarihten ibret almazsan, ibret alınan olursun. Hem kendi tarihimizle hem de dış meselelerle ilgili olayları iyi anlamamız gerekiyor.

Bu husus, en çokta ’yeni nesilden’ şikayetçi olan büyüklerin üstüne vazifedir. Yeni neslin donanımlı, istenilen ciddiyet ve zihniyette olmasının temeli bu yolla atılır. Bu ’milli’ eğitimin sonrasında, yıkmaya programlı olanları gereken hizaya getirebilecek bir gençlik çıkacak.

Bugünlerde olanlar milletimiz için daha çok Çanakkale Savaşı yaşayacağının göstergesi. Ama ne kadar Çanakkale Savaşı görürsek görelim, her seferinde bir Çanakkale zaferi ile çıkacağımız muhakkaktır bu değerlerle.