DOMUZ KAÇIRAN
Tapanlı kanyonunda yaban domuzu çok olur. Ürünlere zarar verir. Gurdenliler (Yazıkışlalılar), Belörenliler zar ağlar yaban domuzundan. İner taa aşağılara. Bizim Oğulcuk’un arazisine. Özün iki yakasındaki pancar, mısır tarlalarına. Haşat eder. Yediğini yer, yemediğinin de içine eder.
Geçen yıl Cilveli Memet, İncöz’ün oradaki tarlaya pancar ekti. Dirlik vermedi yaban domuzu. Memet ne yapacağını şaşırdı. İlde akıllı çok...Hani derler ya: “Kes elini, çık pazara. Em buyuran çok olur.” Derdini söylersen dermanını bulursun. Aklı yitiğin biri dedi ki Cilveli’ye:
-Arkadaş! Bi dene domuz gaçıran al. Programlayıp düzeneği götür tallıya gur. Bi daha domuz momuz yaklaşamaz tallıya. Gafan rahatlar...
Memet canın aklına yattı. Akşehir’den bir tane domuz kaçıran getirtti kargoyla. Kurulumunu yaptı pancar tarlasına.
Böyle sanki görmüş gözlemci gibi anlattığıma bakmayın. Bunları ben sonra öğrendim. Kimden mi öğrendim? Yavaş İsmail’den be canım... Nasıl öğrendiğimi merak ediyorsunuzdur. Dinleyin öyleyse:
Bir sabah yine yürüyoruz. İstikametimiz güneşin doğduğu yöne. Kisliharman’ın başından bayır aşağı indik Çayır’a doğru. Yönümüzü Hüyükyurt’a çevirdik. Hüyükyurt, tam İncöz’ün dibinde. Ben bu mevki adlarını da tek tek yazacağım Oğulcuk Ağzı’nda yer alacak inşallah. Saracoğlu’nu geçtik. İncöz’e varmadan bir tüfek sesi: “Güüm!..”
Ben sağıma soluma bakındım. Avcı arıyor gözlerim. Zalım avcı yine can alıyor herhalde . Kimseleri göremedim. Yavaş Oğlan gülümsedi:
-Bizim Memet’in domuz gaçıranı iyi gumülüyo haa!
Ben şaşaladım:
-Ne domuz kaçıranı yahu?
-Cilveli, pancar tallasına domuz gaçıran gurdu. Domuzlardan gurtardı pancarı...
Memet akıllıdır. Eşi İhsaniye de öyle. Ekerler, biçerler. Emeklerinin karşılığını alırlar. Hayvancılık yaparlar. İnek dana beslerler. Tavuk, ördek, culuk (hindi)... Her bir işi kitabın kavlince yaptıkları için ürünleri bereketli olur.
-Memet işini bilir arkadaş, dedim. Bir kez daha taktir ettim Cilveli’yi. Domuz kaçıranın nasıl çalıştığını sordum Yavaş İsmail’e. O biliyor. Cilveli’den öğrenmiş. Domuz kaçıran dediğin bir kısa namlulu tüfek. Bir piknik tüpüne bağlıymış. Zaman ayarı varmış. Ayarlayıp kuruyormuşsun. Yirmi dakikada bir, yarım saatte bir “Gümm!” patlıyormuş. Bu sesi duyan yaban domuzları pancar tarlasına girmek bir yana o semtin yanından bile geçmiyormuş.
O yıl Cilveli, yaban domuzundan yana rahat bir nefes aldı. Yaban domuzunu ortak etmedi pancara.
Ben asıl size Gurdenliler’in yaban domuzuyla imtihanını anlatacaktım. Söz uzadı. Onu da bir başka anlatıya bırakalım. Şimdilik bana müsaade canlarım...