Ölenle ölünmüyor, onunla mezara girilmiyor hayat devam ediyor ama işin bir de farklı yönü var.. İnsani boyutu var.. Sosyal ve psikolojik boyutu var..
Ölen ölmüştür diyerek kenara çekilmek,
Bana ne demek mümkünmü..
Hiç olmazsa hatırı için..
Geçmişte mazide olanların anısına;
Biraz burukluk,biraz hüzün,biraz ağırlık..
Ama yok maalesef..
Ölene ilgi yok,
Umursamak önemsemek yok,
Onu anmak yadetmek yok..
Nedense esirgeniyor tüm bunlar,
Hatırlanmıyor hiç..
……………………..

Biraz da kanıksadık alıştık içselleştirdik bu işleri sanırım..
İletişim ağının bu kadar gelişmesi bir meselelerden hadiselerden anında haber alınabilmesi biraz katılaştırdı sanırım bizi..Kalplerimizde artık o eski hassasiyet, eski yumuşaklık yok.. İşittiğinizde duyduğumuzda gördüğünüzde bir acı hissi yok.. Taş gibiyiz kaskatıyız..Beton gibiyiz adeta..
……………………..

Günde sayısız insanımızı kaybediyoruz.. Kimisi trafik kazasıyla, kimisi yangın, sel, heyelan gibi tabi afetlerle, iş kazalarıyla, atışma çekişme tartışmayla.. Ama hiç birimizden bir ses yok..
Kalbimizden gönlümüzden atan bir ses yok..
Duyup dinleyip izleyip geçiyoruz..
Üzerinde hiç durmuyor,
Anlık mola bile vermiyoruz..
Hangi işle uğraşıyorsak hiç kesintisiz devam ediyoruz..
Yeni değil hem bu durum..Yıllardır böyle..Bu katılaşmamız neredeyse çeyrek asırlık bir sorun..
………………………

Anlık olsa o da yeter..
Anlık saniyelik dakikalık..
O kadarcık bile bir hüzün,kaybedilen insana karşı bir saygı..
Maalesef yok..
Hiç yok..
Varsa yoksa yakınlar, aile..
Anne baba eş kardeş..
Acı onların.
Hüzün onların..
Onlar çırpınıyorlar..
Onların yüreği yaralı..
Onların içi pır pır..
Neden böyleyiz..
Niçin bu haldeyiz..
Niçin katılaştık uzaklaştık bu kadar..
İşin özü nedir acaba..
Para mı..
Madde mi..
Doyumsuzluk mu..
Kanaatsizlik mi..
Nedir işin aslı astarı gerçekten..
........................

Hem artarak devam ediyor bu durum..
Artarak kanıksar hale geliyoruz..
Olanı biteni,
Tüm yaşananları..
Bakın madende yaşamını kaybedenlere,bakın elma toplamaya giderken yolda telef olanlara,ülkeden ülkeye geçmeye çalışırken çürük bir teknede boğulanlara bakın..
En son olanlar bunlar.. Biraz geriye gidin başka başka şeyler..
Neredeyiz..
Nerelerdeyiz..
Hangi işlerle ilgiliyiz..
Hafızamız nelerle meşgul,
Ne kadar takılmış kalmışız,
Hiç mesele yapıyor,
Hiç sorun ediyor muyuz?
Düşünün,
Düşünelim biraz..




Kemal GÜL
25.09.2012