Gökten rahmet yağıyordu, ele inat herkese aşklarını haykırdıklarında sırılsıklam ıslandıkları gibiydi yağan rahmet, yine öyle yağıyordu.. Gecenin bir zifiri vaktiydi, sokakların kimsesizliğini ve sessizliğini sadece ikisi ve yağan yağmur bozuyor, sokaklarda alabildiğine doğru yürüyorlar, her adımlarında aşklarının izleri dökülüyordu kaldırımlara.. Yağan yağmur bile silemiyordu kaldırımlardan o helal aşklarının izlerini ve belki de silinmesi hiç mümkün olmayacak, sevdaları hep sonsuzca yaşayacaktı.. Cananların cananı nemli dudaklarından yine büyülü sözler fısıldadı delikanlısının kulaklarına, yüreğine değmişti o sözler, ruhunun en derinlerini okşamıştı delikanlısının.. Arada sırada değil hep ama hep söylerdi böyle, delikanlısının da ondan hiç aşağı kalır yanı yoktu, ikisi de adeta şair yürekliydi.. Aşkın o büyük ihtişamını ve asilliğini yaşayarak ve de dillendirerek hep hissettirirlerdi birbirlerine.. Şimdilerde ise aşk denilen şey hep sahteydi, içi doldurulamayan boş sözcüklerde ve bir sırtı hep yerdeydi.. Aşksızlar sahte sevdalarının çıkmazındaydılar şimdilerde.. Lakin cananların cananı ve delikanlısının helal sevdaları dillere destandı ve kıskanılırdı, nazarlar bile nazarını onlardan uzak tutardı.. Belki bir Aslı ile Kerem değildiler, ama sahteliğin önünde hiç eğilmediler.. Onlar ölümün bile ayırıp yıkamayacağı ölümsüz ve sonsuz aşklarının helaliydiler.. Cananların cananı güzel kız, varlığını varlığına adadığı delikanlısı ve helal aşkları için daima sonsuzluğun sahibine dua edip şükrederdi .. Yağmur dinmiş, onların ayaklarındaki derman bitmemişti ve kıyılara vuran bir o kadar hırçın ve bir o kadar da huzur veren dalgaların sesine doğru yürüyorlardı.. Deniz demek aşk demek, mavi demek, huzur demek ve aşklarının suyu demekti onlar için.. Huzura vardıklarında, güzel kız dalgaların huzurlu sesini içine çekerek, denizinde görkemini karşısına alarak ellerini semaya doğru açtı ve bir kez daha delikanlısının varlığı için Yaradanına şükretti.. Ve sol yanına, hep sol yanında taşıyan, solundan hiç ayrılmayan delikanlısının ay ışığı vurmuş o gözlerine dönüp bakarak; ‘’iyi ki şükür sebebimsin..’’ dedi..

‘’Şükür Sebebimsin’’ diyenlerin karşınıza çıkması dileğiyle..

UMUR AHMET CAN