Büyük bir fitne doğurdum ve adını sen koydum..


İçime kırılmışken yarım ayna suretinde, hınzır güldü. Kabile oyunu ben öğrettim, şeytan adıyla sıvıştığında.. İnce telden bir saz sunuyorum. Sıradaki ağıt senin!.. Kopmuyor mu kıyamet, ısınmıyor ellerin değil mi?

Söylediklerimi tekrar et! “Ben mahremine yolcu aldım” de. Zihnim kurtulursa boşluktan, en sekiyle kadehi tokuşturacağım girizgahında asılı bırakıp kendimi.. Burası kelime dedikleri yerin manaya eriştiği yol değil. Benim yolum senin yolun değil…

Öksürme!

“Ben sevdayı bir kaşık suda avladım” de.. Yaş düşecek az kalsın özünden. Aman ha, incitme bu safı. Kaybolan bir nesle tutkuyla baktığım zamanı hatırlattı. Gülmedim. Ağlamadım da. Sıktığımın kurşunları. Girmedi kalbime girdiğin kadar. İlişmedi sözlüğümde dua nimetiyle sevildiğin kadar..

Artık çok geç..

Bir çığlık. Bin afet. Bu sukunet neye illet!

Kıpırdama sakın.. Oyunda benim, ziyankar da..

Sevda da benim esfele safiliyn de..

Şimdi anlıyor musun farkı?

Yücelerden yüce makamına yok girdim.. Allahı bir güne şahit ettim. Ben şehadet ettim…

İman ettim..

İnandım..

İmtihan oluyorum.

Şimdi fitneyi bitiriyorum..

Arşıma ait ne varsa güzelliğinin olsun..

Arzımın himayesi Rosanın..


Tekrar et.. Ben mahremine yolcu aldım. Ben sevdayı bir kaşık suda avladım..


Sevde YARDIMCI