Önce aynaya baktım. Gözlerimin beni içine çekip nefessiz bırakan en derinine. Haykırmak istedim iç çeke çeke, istemsiz tuttuğum nefesimle . Zamansız bir ayrılığa misafirdi duygularım
ve hiç ’ kalk gidelim ’ havası yoktu. Karıncalanıp uğuldayan beynimin içinde birbirine girmiş onlarca soru işareti didik didik ediyordu düşüncemi .
Belki de hikayem bundan sonra başlıyordu ...

Çok sevmiştim . Kendimden bile çok. Beni ondan uzak tutan gecelere kızıyor, her yeni güne gülerek başlıyordum ona kavuşmak için. Tam olarak bir kavuşma olmasa da, dudaklarının ucundan düşüp bana varacak ne kadar cümle varsa tek tek kutsuyordum kalbimde ...

Birkaç dakikalık sohbetlerimiz olurdu. Benim içimde dinmeyen bir coşku , onun resmime düşen ya da düştüğüne inandığım sessiz, derin, ılık bakan gözleri vardı.Ne zaman çıka gelse aklıma, tüm dünyayı susturuyordum. Oysa hiç göz göze gelmemiştik. Ben hiç yüzüne bakarken utanmamış o hiç inatla dikmemişti üzerime bakışlarını . Sohbete kapılıp çaylar soğutmamış , hiç üşüdüğümüzü gizlediğimz soğuk akşamlar geçirmemiştik . Telefonda sessiz kalıp nefesimizi dinlememiş , daha konuşma bitmeden birbirimizi özlememiştik ...

Ne zaman adı aklıma gelse yüreğim elimde onu hatırlatan, ona en yakın, ona en tutsak şeylere koşturuyordum .
İlk kez bu kadar diri, ilk kez bu kadar yakın hissetmiştim kadın olduğumu belki, belki ilk kez kendime bu kadar anlamlı gelmiş, ilk kez kendimi birine bu kadar sadık saklamıştım.
İlk kez yalnızlığıma kızıyor ilk kez olduğum yerden kaçmak geliyordu içimden ...


Gitmeseydi göğsümde kanayan bu yaraya sahip olmazdım belki. Belki bu kadar değer verdiğim bu çiçeği kimse kopartıp alamazdı penceremden . Kimse beni bu denli yaralı ağlatamaz kimse yüreğime böyle bir leke bırakamazdı ...



Görse içimdeki sevgiyi korkutacaktı onu duygularım , biraz yakından baksa gidemeyecek kadar cesaret toplayacaktı ’ bahar ’ dediği gözlerimden .

Dokunmadık ne kadar acım varsa ayaklanmaya başlıyor, inadımdan susturuyordum hepsini tek tek ...

Ölmek denen şeyin önce duygularından başladığını öğrendiğimden beri gülmüyorum ota boka
Şimdi hiçbir gün dünden farklı değil.
Kimse nasıl olduğumu bilmiyor . İçimde yağmurlar yağıyor sanki, tiril tiril bir boşluktan aşağı düşüyorum sıkça .
Ne zaman inadım tutsa ilk aklıma geldiği yerde vazgeçiyorum bir anda . Ne zaman mutlu olmak istesem kursağımdan kayıp gidiyor çığlıklarım .
Üzeri yazılı kağıtlar gibiyim, tüm harfleri üst üste. Tepeden tırnağa buz kesmişim ...

O gün bugündür şafak beklemiyor duygularım. O gün bu gündür deli tay gibi coşan bu yüreğimin bende hükmü yok . Sevgiye inancım, özlemeye yeltenince göğsümde sıkışan o serçe yok .

Dünyaya kapılarını kapatmış bir ölümlü gibiyim. Canımı acıtmak için elimden ne geliyorsa yapıyorum. Sevdiğimi kendime inkar ediyor , her aklıma geldiğinde bir sigarayı tutuşturuyorum bende kalan acısının ucundan .
Karşıdan beni nasıl gördüğüne dair her hangi fikrim de yok aslında.
Ama gönül onun da acı duyduğunu söylüyor . O ’ kalp kalbe karşı ’ diyen şairin hayır duası hep dilimde bu aralar ...


Benimle kalpçe konuşan birinin, nasıl çekip gittiğini daha çözmüş değilim .
Sevmek karşılık bulmayınca nasıl yakarmış, nasıl gözleri aklına düştüğünde insanın göğsünde şimşekler çakarmış, sanırım bir ben biliyorum artık ...
Sıcak yatağı içinden başını çıkartıp beni aklına getirme ihtimalinin azlığı en az benim mutlu olma ihitmalime denk bir adam var aklımda
Ben herşeyim dedikçe beni hiçliğe iten bir adam
yazdıklarımdan masum aklımdakinden cani br adam
gereğinden fazla inatçı , olması gerekenden az duygusal ...

Süslü sözlerini tokuşturup, benim seven kalbimin kavgasnı kendi kendine yapıp, benden olduğunca uzağa kaçan, yarı suskun yarı küskün bir adam ...
Bu aşk için bir defa ağlamamış , ama gözlerimden bahar bekleyen bir adam ...
Benim dalımda çiçeklenmiş ama başka dalda meyve vermiş bir adam ...



Şimdi sakince bu kalbi olduğu yere bırakıyorum, akıntıya salıyorum duygularımı
Hükümsüz bir yalnızlığı gecelerle paylaşıyorum üst üste
ay üstüme günü devirene dek kirpiklerimde saklı yıldızlar
Gittiği o an ne zaman aklıma gelse hala arsızca yüreğim sızlar


Sevmek ağrısı boynuma vebal
Hiçliğin dilinden konuşuyorum hala
O nu hâlâ seviyorum ...







Not: yazı tümüyle kurgudur. ..



Seçki için çok teşekkür ederim


-