Meçhul Sevgiliye
Son bir özür


Bugün üzülerek yazıyorum ki,hayatımda bir dönem kapanıyor. Hemde sebebi kim Kavin diye kendini bilmez biri için. iki bin on dört yılının son aylarında Meçhul sevgilimle başlayan sevgi seli bugün sona eriyor, iyi mi kötü mü olacak yokluğuna nasıl tahammül edeceğim bilmiyorum. Ama öte yandan bir tek gerçek var ki inkar edilemez. Şu andan itibaren bilhassa Pazar günleri gözlerim yollarını gözlemeyecek. Gelecek diye beklemeyeceğim. Kısacası benim için artık hayatımda Pazar günü diye bir gün olmayacak.
Bütün bunlardan sonra değişmeyen gerçek olacak, ona olan sevgim ilk defa divanın üzerinde yan yana otururken heyecandan titreyerek birbirimize sarıldığımız anki gibi aynı heyecanla devam edecek. Gelmeyeceğini bile,bile daha evvel beklediğim gibi, ismini nasıl ki yüreğime kazıdıysam öylece yerinde kalacak.
Bana olan sevgini, sınırsız tutkunu hiç unutmayacağım. Meçhulun derinliklerinden o kapıyı aralamamla gelen ve aylarca aşkın en yücesini yaşatan ve Meçhule dönecek olan sen. Biliyorum ki şimdi benden kendini koruyarak bana beslediğin sevgiye saygı duyduğun içindir.
Seni elimde olmayan nedenlerden dolayı çok üzdüğüm için bu yazıyı okumasanda okuyanlar şahit olsun.
Meçhul Sevgilim beni bu saatten sonra affetmenibeklemesem de yaptıklarım için senden çok özür dilerim. Güzel Yüzlü ceylen bakışlı kadın.


Tuğrul Ahmet Pekel
21.06.2015