Sene 1914...

Osmanlı art arda alınan yenilgilerin ezikliği içerisinde kıvranıyordu.Bir şeyler yapılmalı, ümidini yitirmiş halka moral aşılanmalıydı. Düşündüler, taşındılar...Üç kıtada uçak uçurmaya karar verdiler. Uçak İstanbul’dan havalanacak Şam üzerinden , İskenderiye’ye konacak;böylece Avrupa, Asya, Afrika’yı katetmiş olacaktı.Ve halkımızda bundan gurur duyacak sevinecekti.

Halbuki , gurur duyulan uçağın elbette bizimle bir alakası yoktu, ithaldi, Fransız malıydı. Sanki biz icat etmişiz gibi, kanatlarına ay-yıldız işlediler, adını da Muavenet-i Miiliye,Milli Yardımlaşma koydular.Ve böylece oldu sana yerli malı uçak !

Uçak burundan pırpırlıydı ve kanatları bezdendi.Pilotlar, üstü açık otomobil gibi, koplitsiz, dışarıda uçuyordu. Bu iş için o dönemin en önemli pilotu olan Tayyareci Fethi Bey’i görevlendirdiler. Ona, bu uçağa bin, Torosları aş, Şamdan dön, Kahire üzerinden İskenderiye’ye git dediler.

Fethi Bey, ’peki’ dedi ve bu uçakla havalanarak, Eskişehir, Konya, Adana, Humus, Beyrut, ine kalka 10 günde Şam’a geldi. Kudüs ve Kahire üzerinden İskenderiye!ye varmak için tekrar havalandı. Bu zorlu uçuşa gücü yetmeyen uçak Teberiye Gölü yakınlarında düştü. Fethi Bey, yardımcısı sadık Bey’le beraber ilk hava şehidimiz oldu.

Fethi Bey’in şehit olması büyük üzüntü yarattı. Cenaze töreni mahşeri kalabalıktı. Şam’da Selahaddin Eyyubi Türbesinde toprağa verildi.

Yıllar yılları kovaladı. Herkes bu olayı unuttu, Tayyareci Fethi Bey’in adı anılmaz oldu. Böylece 1934 yılına gelindi. Herkes unuttu ama, tarihimizin ilk hava şehidini ’Yüce Atatürk’ unutmadı. Kabri sınırlarımızın dışında kalan bu milli kahramanı, vatan toprağında adıyla yaşatmak istedi. Muğla’ya bağlı Megri ilçesinin adını Fethi Bey’e ithafen, Fethiye olarak değiştirdi. Evet...Her milimetrekaremiz kutsaldır ama, Fethiye katmerli millidir. Çünkü Yüce Atatürk’ün armağanıdır.

Peki neden orası? Tayyareci Fethi Bey, Megri’li miydi? Hayır. Yüce Atatürk, adını yaşatacak yer ararken, bizzat Megri’nin ileri gelenleri talip olmuştu, bu mangal yürekli kahramanın adını madalya gibi biz taşıyalım, biz yaşatalım demişlerdi. Yüce Atatürk’ de kabul etmişti.

Faruk Nafiz Çamlıbel’le birlikte 10’uncu Yıl Marşı’nı yazan Behçet Kemal Çağlar, öylesine etkilenmişti ki , Tayyareci Fethi’ye ithafen şu şiiri yazmıştı:

Aslan uçtu diye söylenir methi
bu kutsal toprağın çocuğu Fethi
kahrolur darbanla elbet her zaman
olursa bakış yan, maksat eğri
bak...Fethiye oldu sayende Megri
Kartalım !
Gölgende hürdür bu vatan

Yüce Atatürk sayesinde Fethiye’ye adını veren bu kahraman, doğma büyüme İstanbulluydu. Ve ’Kartalım’diye şiir yazılan Tayyareci Fethi, kara kartalın, Beşiktaş kulübünün kurucularından biriydi.

Dolayısıyla...Beşiktaşlı Yıldırım Demirören’in Yüce Atatürk pankartı açtılar diye Fethiye’yi disipline göndermesi, hem memleket tarihi açısından, hem Beşiktaş tarihi açısından, katmerli trajedidir.

Yazımı bitirirken, Yüce Atatürk’e ve Fethi Bey’e Allah’tan rahmet diliyor, aziz hatıraları önünde saygıyla eğiliyorum.