Karga karga gak dedi
Çık şu dala bak dedi
Çıktım baktım o dala
Karga ne budala...


Kargaların kolayca kandırılabilen budala aptal varlıklar olduklarının. ’Gak!’ lamalarına önderliklerine güvenilemeyeceğinin mesajı var bu tekerlemede...

Bilinenin aksine, KARGALAR çok akıllı, zeki, dikkatli, yaratıcı ve yeri geldiğinde ‘gözünü budaktan’ sakınmayan, sorumluluklarını bilen, cinsini kollayıp gözeten ve diğer bir çok nesildaşları gibi olağanüstü sezgileri olan varlıklardır. Gözlerseniz görürsünüz...

Oysa ki yıllardır “gak!” lamaktan başka bir şey yapmayan ülke idarecilerinin/yetkililerinin/ sorumlularının ağızlarını her açışlarında, ağızlarından düşecek düşecek peynir parçasını kapmayı bekleyen ve bu umutla yaşayan yandaşları, toplumun fırsattçıları her an göz önünde ve birbirlerinin ‘gözünü oyacak’ kadar çıkar yarışı içinde değiller mi?
Peki bu durumda ‘akıl’ konusunda kim geri- kim ileri dersiniz!?

Kargaların ömrü 100-150 yıl arasındaymış. Şimdi bana. ‘Bu karga sevdası da nereden aklına düştü, onca sıkıntının arasında?’ diye soracak olursanız...
Bu öğlen üstü bizim sokak yarım saatliğine de olsa çok şenlikli bir gösteriye tanıklık etti. Nasıl mı?
Sokaktan gelen tiz kadın çığlıklarıyla kızım ve ben tül perdenin arkasından sokağa şöyle bir göz attığımızda ne görsek beğenirsiniz!

Alacalı bir karga, yoldan gelip geçenlerin başlarına gagasıyla ansızın bir ‘tık!’ vurup kaçıyordu. Kadınlar çığlık çığlığa. Erkekler elleriyle başlarını yokluyorlar korku ve telaşladı. Bir süse sonra Apartmanların alçak duvarların üstünde epeyce bir seyirci birikti. Karga eylemini daha fazla sürdürür oldu. Ben balkona çıktım ve hem sesli alkışlı hem sözlü tezahürata başladım. Ne de olsa hem Kargalar onlar hem Martılar benim en kadim en vefalı dostlarımdı. Bir tek onlar beni bırakıp gitmemişlerdi. Hem balkonumuz hem pencere önleri onların konup göçtükleri mekanları olmuştu.

Neyse bir de ne görelim Belediyenin hayvan toplayan aracı bizim evin önünde park etti. İçinde elleri garip sopalı dört adam indi. Birkaç kişinin şikayeti üzerine Karga avına gelmişler. Bir gözleri havada bir gözleri balkonlarda bakınıp durmaktalar. Orta da bir tek karga yok! Derken 5-10 karga adamların başlarında ayin yapar gibi dolaşıp dururken adamlar savaş psikolojisine iyice kaptırdılar kendilerini.
Beni tutana aşk olsun! Bir balkondan bir pencerelerden avaz avaz sürdürüyorum protestomu.
Anında arabayı alıp defolup gittiler.

Canlarım benim. Bu tür varlıklar değil 150 yıl 1000 yıl bile yaşasalar bu gidişle sizin ne aklınıza ne zekanıza ne cesaret ve bilgeliğinize erişebilirler.
Bırakalım gak layıp dursunlar kendi dillerince daha nice…