Bir sorundan bahsedeceğim..
Önemli bir meseleden..
Çiftçilerimizin, üreticilerimizin bir açmazından çıkmazından;
Emeğini,
Kazancını,
Alın terini,
Varını yoğunu alıp götüren meseleden..
……………………………

Çiftçimiz kolay kazanmaz parayı..
Hep işte güçte..
Sürekli arazide..
Baharla başlar kışa girene kadar..
Karda çamurda ayazda..
Tozda toprakta sıcakta..
Çalışır çabalar alın teri döker..
Üretir,
Az ya da çok..
Kısmeti,
Rızkı kadar..
Ama gereği gibi değerlendiremez..
Parayı uygun yere yatıramaz..
Heba eder, boşa verir..
Çarçur eder..
Sonrasında;
Zora düşer,
Sıkıntı yaşar..
…………………………..

Farkındaysanız aletini edevatını,traktörünü sürekli yeniler çiftçimiz..
En pahalısından, son modelinden..
Hem de krediyle..
Borçlanarak..
Tarlasını bağını bahçesini ipotek vererek..
…………………………….

Oysa elindeki malzeme ihtiyacının da üzerindedir..
Hem model olarak,hem güç kuvvet olarak..
İşe yararlılık olarak..
Ama yeniler..
Hırsına gem vuramaz,
İsteklerini engelleyemez..
…………………………….

Az değil tonlarca para..
Hem de en yenisinden..
En cüsselisinden alır..
Kimi zaman çift çeker,
Kimi zaman dört çeker..
…………………………….

İşte yıllarca buna çalışır..
Farkında olmadan..
Bilmeden..
……………………………..

Geliri kazancı hep bu yenilemeye gider..
Amortismana..
Yıllık değer kaybına..
Eskimişliğe..
Yıpranmışlığa..
Bakıma..
Onarıma..
…………………………….

Bazen ürettiğiyle kapatamaz..
Var olanlarla denk getiremez..
Evdeki danasını, tosununu,
Kuzusunu,
Yetmezse arazisini satar..
…………………………….

Yani çift çekere biner ama varlık da gider..
Ana para..
Öz sermaye..
Babadan atadan kalan..
Büyüklerden intikal eden öz sermaye..
……………………………

Çözümsüz bir konu..
Ne yapsanız engel olamazsınız..
Anlatamaz,
Dinletemezsiniz..



Kemal GÜL
28.04.2015