Tahsin küçük yaşlardan beri okur, çabalar ve mesleğini eline alır. Tahsin’in mesleği büyük şehir belediyesinde şehirlerarası cenaze taşımaktır.
Tahsin Bey, Aysel’e sevdalanır. O da ona karşı aynı duyguları besler. İki genç birbirlerini deliler gibi sevmektedirler. Aşkları meyvesini verip nişanlanmışlardır. Birbirlerinden fazla ayrılmaya asla dayanamazlar. Tahsin de işi gereği iller arası cenaze taşıdığı için nişanlısını az görebilmektedir.
Tahsin bir şehirden cenaze naklinden dönmüştür. İki sevgili hasretle birbirlerine kavuşurlar. Türkiye’nin bütün vilayetlerini gezen Tahsin’e nişanlısı Aysel der ki:
“Tahsin’inim beni de ülkemizin güzel illerini gezdirsen.” Der. Biraz da cilve yapar.
Tahsin de der ki:
“Aysel’im! Bin şu arabama (cenaze arabasına) seni Türkiye’nin bütün vilayetlerini gezdireyim.” Aysel şöyle arabaya bir bakar ve burun kıvırarak:
“Hayatım şu cenaze arabasıyla mı beni gezdireceksin.” der. Tahsin ise bu sözün altında kalır mı hiç?
Tahsin:
“Hayatım senin binmemek için ısrar ettiğin bu araca insanlar binmek için ölüyorlar. Binmeyi o kadar arzuluyor ki binmek için inan ki ölüyorlar ölüyorlar…” der.
11.05.2015
Yozgat