Bir araçla yol alıyoruz..
Şoför dahil dört kişiyiz..
Arkadaşımızın sıkça telefonu çalıyor..
Arada bir sohbeti kesmek zorunda kalıyor..
En nihayetinde dayanamıyor..
Yahu bacanağın babası,
Kendisine neyse, en önemli vazifesi oldu bizim ev mevzumuz diyor..
Kiralık ev arıyor bana sürekli..
Seni kurtaracağım iyi bir apartmana taşıtacağım yakıt meselesini halledeceğim deyip duruyor..
Yahu üzerinize vazife olmayan işe niye bakarsın be adam..
Benim ev mevzusundan sana ne..
Sana mı düştü bu iş..
Allah Allah..
Ve subhanallah..
Söyleniyor kendi kendine..
Yakınıp duruyor..
…………………………

Dayanamıyor karışıyoruz..
De diyoruz..
Sıkıntı edeceğine içindekini söyle..
İlet..
Aynen bize söylediğini bacanağın babasına ilet..
…………………………

Yüzü yumuşak..
Esnek..
Söylenir ama söyleyemez..
Yakınır ama yüze çıkamaz..
Sana ne diyemez..
………………………….

İlginç olan bacanağın babası yalnız..
Vardır bu tipler..
Az da değiller..
Sayıca fazlalar..
…………………………

Bir işitmeyiversinler..
Duymayıversinler..
Kendilerine vazife edinirler..
İşi gücü bırakır bununla ilgilenirler..
Atlatamaz,
Baştan savamazsınız..
Sana ne diyemezsiniz..
…………………………

Baş ağrıtırlar..
Bunaltırlar..
Zora sokarlar..
Sıkıntı verirler..
…………………………

En iyisi sormamak,
Konuyu açmamak,
Haberdar etmemek..
İlinti kurmamak..

Kemal GÜL
25.03.2015