0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
411
Okunma
Ne zaman dokunmaya çalıssa ellerim bedenine sanki güneşin gözlerimi kırpan sıcaklığı gibi yakıyordun bedenimi , konuşmama izin vermiyordun sanki gözlerinle mühürlüydü dudaklarım sana sarılmaya çalıştıkca dudaklarıyna takılıp düşüyordum sensizliğe , cümlelerine düşmandım sanki sen yürürdün ben adımın olurdum gülüşlerinde nerede izin varsa orayı bulurdu sensizlik rotam sanki ellerim sana dokunmayı beklerken eriyen bir mum misali o eriyor , ben bitiyordum düşüncelerinin arasında kaybolan kelime gibiydi kalbim birgün rastlantıyla gelecektim aklına veya hiç bulubmayacaktım küflü bir anı gibi aklında sen ise aklımın değil kalbimin meydan okuyamadığı tek rakip hayallerime konu olan Adam ... gidiyorsun sahi sende yollar nasıl ??
