Bir arkadaşımız odamızda dün..
Konuşkan..
Üretken..
Sevecen..
Samimi..
Sıcak..
…………………..

Arada bir uğrar..
Bir yerden başlar..
Bir yere gelir..
Anlatır..
Tatlı bir dille..
Şiirimsi bir üslupla..
……………………

En yakındığı konu günümüz insanı..
Acınacak,
Ağlanacak,
Kapalı,
İçe dönük hali..
………………….

Dokunamayan,
Temas edemeyen,
İletişim kuramayan,
İki lafı bir araya getiremeyen hali..
………………….

Mutluluk duyduğu özlemle hatırladığı ise çocukluk ve gençlik yılları..
O dönemde yaşadıkları..
Arkadaşlıkları dostlukları..
Onlarla olan sohbetleri muhabbetleri..
…………………..

Her gelişte ayrı bir mevzu ama dünkü bir daha başka mevzu..
Anlatıyor..
Ailede bile artık insanlar birbirinden uzak diyor..
Temas yok,
İletişim yok,
Söz yok, sohbet yok diyor..
Herkes kendi dünyasında..
Kendi aleminde..
……………………

Geneli konuşuyor..
Toplumu..
Tüm kitleyi..
Halkı..
Ahaliyi..
…………………..

Bir yaraya parmak basıyor..
Birbirimizden farkımız yok diyor..
Tüm aileler,
Bütün kitle..
……………………

Bazen küçük bir fırsatı değerlendiriyorum,
Bunu ganimete çeviriyorum diyor..
Bir elektrik kesintisini..
Kısa bir arayı..
Azıcık bir molayı..
……………………

Önce bir yakınıyoruz,
Moralimiz bozuluyor,
Vay be yine elektrikler kesildi,
İzlenen dizi yarıda kaldı,
Hem de en heyecanlı yerinde,
Nasıl iş olur mu, yapılır mı bu diyoruz,
Arkasından ufak ufak sohbete başlıyoruz..
Yavaş yavaş alışıyoruz..
Eskileri yadediyoruz..
Gelmişi geçmişi konu ediyoruz..
Muhabbeti koyulaştırıyoruz..
………………………

Ortama ısınmışken,
Tam alışmışken tekrar geliveriyor elektrikler;
Yine yakınıyoruz,
Vay be elektrikler geldi,
Sohbet en sıcak yerinde yarım kaldı,
İşmiydi bu
Olur mu,
Yapılır mı diyoruz..
………………………

Arkadaşımız durumu özetliyor..
Gelinen yaşanan durumu..
Son hali..
……………………..

Hoşnut değil vaziyetten,
Böyle gitmez,
Böyle devam etmez,
Mutlaka,
Bir arıza verir bir yerde diyor..
………………………

İyi izliyor..
İyi değerlendiriyor..
İyi anlatıyor..
Adeta toplumun röntgenini çekiyor..
Bir bilim adamı, bir filozof gibi..




Kemal GÜL
19.02.2015