Bazen çocukluğumuzu unuttur.
Gençliğimizi unuttur.
Yanlışlarımızı unuturuz.
Genç nesilleri sıkıştırırız, ve her şey bizim gibi olucak deriz.
Bunun bize yanlış bir kazanç, kazanacağının farkına varmalıyız.
Bir insanı sıkmak, ve inatla daha fazla sıkmak,
O insanı boğar, ve bir yerde patlar.
Patlayınca durduramayız ve normale döndürmeyebiliriz , kaybedebiliriz ve eski saygı ve sevgiyi,hatta kişinin eski kişiliğinide.!
O yüzden her zaman sıkmamak gerek ve gevşekte bırakmamak gerek,
Ortasını her zaman eşitlemek gerek.
Özelikle 13 20 yaş arası ,bay bayan gençlerimize dikkat etmemiz gerekmekte.
Hayatlarının baharında olurlar, ve ergenlik dönemlerindeki ilk adımlarında.
Her şey kendileri gibi olsun isterler, kendi yanlışlarını gerçeklerle değişmezler.
Hor görmemek gerek, hepimiz yaşadık elbette bizden sonraki nesillerde yaşayacak.
Bizlerde geçmişteki, ve gördüğümüz yaşadıklarımızdan faydalanarak.
Onlara çok nazik davranabiliriz.
Edindikleri arkadaşlıklarına, ve yaptıkları davranışlarına sahip çıkıp
Her durumlarını adımlarını titiz bir şekilde, takip etmemiz gerekmektedir.
Bir hatta yaptıklarında hemen saldırmamız , başka hattalar yapmasına yol açabilir.
Önce mutlaka dinlemeliyiz, sonra bildiklerimizi yani doğru olanı izah etmemiz gerek
İkna etmemiz gerek, sahip çıkmamız gerek.
Onlara nasihat yaptığımızda, aile dışında kimse olmamasına özen göstermemiz gerek.
Çünkü bu seferde gururunu düşünebilir, rencide olur nasihat faydasız olur.
Çocuklarımız gençlerimiz ailemiz bizim geleceğimiz,
Ne sesiz kalmalıyız nede şidetle çözmeliyiz…