(yorum)

Beş yaşında idi aldık(şımarık), 45- 50 kelime biliyordu... iki sene kadar yaşadı ve kafesi boş kaldı!.
Boş kafesi değerlendirip bıldırcın besledik!...

Demirel, Stada helikopterle inmişti; kalkışında öyle bir ses çıkarttı ki, bıldırcın ürkerek kafesin tepesine fırlayıp düştü... beyin felci olmuş ve ayakları bir daha tutmamıştı... 1,5 Yıl, o’nu, yattığı yerde besledim...

O yıllarda 22 EKİM 2000 Pazar günü eve genel nüfus sayımı için memur geldi... plastik file leğenin içinde ve büyük masa üstündeki kuşu gören memur bana birşeyler söyleyerek övdü. Ne çâre, günü vakti geldi... son yine belli.

Bir de yavru karga var... hikâyesi, insanı insanlığından derin düşüncelere daldıracak bir son vedâsı vardı...

Biz insan mıyız?... insan gibi, ölüm düşünden uyandı ve Gaaaakkkk diyerek son nefesini verdi, akşam eve gittiğimde!.

Şimdi, kargaları başka düşünürüm... ençok şakacı kuşlar o’nlarmış... bakmayın kara dememize!.

Ne kadar çok yazdırdı yazın... baksana...

Hay Allah, çayımı soğuttum yine... şaka. Soğuması önemli değil.

İlk defâ kaleme alıp eklediklerimden oldu.
Arşivime isminizle kayıtlısınız(yazıcı çıktısı): Minoş Güler Elmalı..

Sağlık dileğimle... güzel günlere.

kadiryeter Kadir Yeter. 27 KASIM 2014 Stadın kıyıcığından. TRABZON.

İlgi:
Minoş Güler Elmalı..
w.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=128343

Paylaş:

(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı

Yazıyı Değerlendirin

Şairler ve kuşlar Yazısına Yorum Yap

Okuduğunuz Şairler ve kuşlar yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Şairler ve Kuşlar yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

Bir tutam hayat, @birtutamhayat

29.11.2014 12:10:56

Güzel hayvan kuşlar.
''Küçük Mustafa Paşa'' diye bir serçe vardı eskilerde.
Boyun kısmı turuncu renkte,
ufacık tefecik bir kuştu.
Kar yağdığında, elek ile tuzak kurar,
canlı yakalardık o güzel kuşu.
Kuzine sobamızın sıcacık ısıttığı ve kış günlerinde içine hapsolduğumuz mutfağımızda(Aynı zamanda oturma odası) şaşkın şaşkın uçar, neşe kaynağımız olurdu.
Akşam üzerine doğru da, tekrar hürriyetine salardık onu.
Bu günlerde,
Tvdeki bir programda onu gösteriyorlar arada bir.
Bilemiyorum,
hala bolca yaşamakta mıdır yörede?
Biz doğadan öyle koptuk ki,
çocukluğumuzdan aşina olduğumuz bir çok güzellik ile yollarımızı ayırdık.
En başta da,
dostumuz kuşlarla.

Güzel bir yazı idi.

Gülüm Çamlısoy, @gulum-camlisoy

28.11.2014 22:43:13

Bu güne kadar sayısız muhabbet kuşuna ev sahipliği yaptı o büyük kafes. Ne ilginçtir ki her birinin karakteri ve mizacı farklıydı birbirinden. Renkleri farklı, rengin tonu, ötüşü farklı ve huyları dahi. Allah yarattığı her canlıya neler bahşetmiş. Aramızda özel bir iletişim olduğu da bir gerçek. Sevgili Zeynep Hanımın da vurguladığı gibi hayvan sevgisi de insanlığımızın bir uzantısı ve gerçek manada insanın ruhunu dinlendiriyor. Üslubuyla naif bir anlatım sergilemişsiniz yazınızda. Hoş bir esinti taşıdı uzaklardan. Yüreğinize sağlık efendim. Saygılarımla...

UÇUK, @ucuk

28.11.2014 20:45:06

Bizimde iki tane muhabbet kuşumuz var, çekirdek seviyorlar, dişi olan erkeği çenesiyle bıktırıyor bazen, dişi olan ayrıca erkek nereye konarsa oraya konuyor ve kıskançlık yapıyor, erkek olan çoğu kez gönlünü alıyor, onları bazen izlemek hoşuma gidiyor, hayvan sevgisi başka birşey ve çocuklarımıza kesinlikle aşılamalıyız diye düşünüyorum, çünkü merhametli olmayı sağlıyorlar ve daha bir sevgiyle bakmayı, saygımla.