Sene 2000 di sanırım Annemle birlikte Tokat Ankara seferi yapan TOPÇAM firmasından memlektim Turhalda saat emin olmamakla beraber akşam seferiyle Ankaraya yolculuk edeceğiz sonradan değerini anlayacağım bir yolculuğa başladık ama bize göre de sıradan olmayan yolculuktu o yıllarda rahatsızlığı uzun süren ve orada yaşayan ablamı merak ettiğimizden Annemle birlikte Ankara ya başkentimize gideceğiz .herşey sıradan duruyor bizim tabiki içimizdeki sıradanlık yok çünkü üzüntülüyüz meraklıyız hasretik var bir an önce gitmemiz lazım gözlerimizle görüp kulaklarımızla duymamız lazım neyin ne olduğunu neden oladuğunu ve dahasında neler olacağını arabamız hareket etti sizde bilirsiniz bu uçuşların yurttaşlarımızla bir tanışma furyası vardı önceleri 2004/2005 yıllar ardı olabilir. yani dediğim gibi öyle uçuş promosyanlarıda yok ki uçakla gidelim ama iyiki yokmuş yoksa nasıl tanışırdım onca kıymatli güzel değerlerle evet işte bu güzel değerler memleketimizin sayılı zamanlarından birini yaşatıp memlekette Niksar Çamiçi yaylaları ŞİİR ŞENLİKLERİ nden dönerken karşılaşıp konuşma fırsatı doğdu .Sayın Merhum Göktürk Mehmet Uytun ,Sayın Merhum Halil Soyuer,Sayın İbrahim Yurdabak sayın İsmail Kara iki kişi daha vardı konuşup söyleştiğimiz ama hoşgörülerine sığınıyorum o yüzden isimlerini şuan telaffuz edemedim;ayrıca Vefat eden Sevgili Halil Souer ,Sevgili Göktürk Mehmet Uytun beyefendi hocalarıma Allahtan rahmet diliyorum geride kalanlara sağlık sıhhan arzularınca yaşam diliyorum işte böye o yaklaşık altı saat süren seyahatteki diyolog kuruluşımuzda sayın merhum Göktürk Mehmet Uytun beyle olmuştur. Şimdi tabii o zaman mevsim Sonbahar oluşu ile kaanlarımız montlarımız var üzerimizde ondan dolayı arabanın içinde üzerlerimizdeki kalın giysilerimizi arabanın .koltukları üzerinde bulunan bağaj diyebileceğimiz bölmeye Kabanımı koydum, araba sarsıldıkça kaban kayıp kayıp düşüyor ve bende artık öf dercesine kaban sürekli intihara kalkışıyor demiştim vede bu sözümü duyan Sevgili Kıymetli Merhum Göktürk mekmet uytun hocamızın çok hoşuna gitmiş oradan baaşlamıştı muhabbet defalarca telefon görüşmemiz bierbir görüşmemiz be Ankaraya gelip gittikçe o tanışmamızın o kısa zaman içerisinde ve de çok dolu bir muhabbetimiz yaşandı ve en sonunda o bed hastalığa yakalanmadan bizim hocamız sevgili Turhal Lisesi edebiyat öğretmeni Mehmet Yardımcı ile birlikte bir şiir şöleni yapacaktı kendisi ama kısmet değilmiş olmadı Temmuz 02 2001 bir iki gün önce malum olmuş bana aama anlamdım arayacağım sürekli bişey çıkıyor kendimde rahatsızım ileri tetkik için Samsuna gittim vede dönüşte aradığımda sayın Türkan hanımla muhatap oluyorum ve sevgili hocamızla görüşme isteğinde bulunuyorum _hocamla görüşebilirmiyim diye hal hatır anından sonra
_ Veremem diye bir karşı çıkış
_Neden anlamaya çalışıyorum acaba kıskançlık olabilrmi diye
_Çünkü kaybettik o arada ağlamaklı sesler ve bende karşılaştığım cevapla donuyorum...Ruhu Şaadd olsun
27.11.2014/İZMİR
TC Zeynep ÖZÜGENÇ
(Bir Garip Zeynep )