Sen benim hayatımın incisisin!

Ben; en derinlerde kalmış,hakiki,parlak yalnızlığının kaşifiyim senin...

Sen yalnızlıkla vedalaş ve ben karanlıkla..

İçimde sürgün veren bu çocuksu heyecan ve sevinçle ruhuna renklerimi sızdırırken telaşla;bak boğuldum bile ben pırıltılarına..

Ne diyor İlyas’a Asya:

"Sevgi neydi? Coşkun akan dere..yeşeren yapraklar,cama vuran yağmur damlaları..bir yürek çarpınıtısı..sonunda coşkun dere durulur,güneş çıkar yağmur diner sonbaharla beraber dökülürdü yapraklar..Sevgi neydi? Sevgi sahip çıkan dost sıcak insan eliydi..Sevgi iyilikti..Sevgi emekti..."

Şimdi ben hayatım boyunca senin eksik parçaların olmaya,olmayanını oldurmaya,senin yüreğin senin emeğin olmaya hazırım..

Korkma renklerime bulaşmaktan,uzat elini bana!

Gülümsüyorsun sana varan adımlarıma içten içe çırpınıyor yüreğin..
Görüyorum..

Bilmükabil sevgilim..

Hoşgeldin Dünyama!