Yılların solgun yapraklar gibi dökülüp, sevgilerin buz gibi eridiği ve insanların öz değerlerini yitirdiği şu yalan dünyada güzelliğini kaybetmeyen sevgili dostlarım, hepinize kucak dolusu sevgilerimle, GÜNAYDIN, GÜNÜMÜZ AYDIN, GÖNLÜMÜZ AYDIN...OLSUN
derki mevlana:""İnsanı ateş değil, kendi gafleti yakar. Herkeste kusur görür, kendisine kör bakar. Neye nasıl bakarsan, o da sana öyle bakar...
evet bazen""KAYBETMEK ölüm gibi gelir bazen insana ve çok korkar.
ama kaybetmek bazen kazançtır .nereden baktığına bağlı degilmi birazda hayat:BAKMAK ve GÖRMEK aynı şey değildir. Bakmak için göze, görmek için kalbe ihtiyaç duyar insan. Ve körlerin en fenası görmek istemeyen, kalp sizlerin en fenası sevmeye yanaşma yandır..."Oysa KAZANMAK kaybetmenin içinde gizlidir ve ancak kaybetmeyi göze alabildiğinde korkusunu yenebilir ve kazanabilir insan..."bakın ve düşünün bir kez
evde yalnız veya birileri ile birliktesiniz
Ne güzel bir şeydir evdeki HUZUR..
Sevdiklerinizle paylaştığınız, sıcacık Senin olan evin..
Ocakta yeni demlenmiş çay,
Fırında, mis gibi bir kek kokusu..
Hele bir de dışarıda;
Bir SONBAHAR Yağmuru çiseliyorsa,
Ve dinlediğiniz ŞARKI’lara;
Bahçede kuşlar eşlik ediyorsa
Çalan bir kaç telefonda,
Merhaba DOST.. nasılsın dilekleri almışsanız eğer ve,
Bir de dost komşuya sahipseniz..
Başka şeye gerek yok..
KRAL’da sizsiniz, KRALİÇE’de.